close

ფსიქოლოგია

ფსიქოლოგია

ფსიქოსომატური დაავადებები: ნეგატიური ემოციები, რომლებიც ჯანმრთელობას ანგრევენ

მოსაზრება, რომ ადამიანის ჯანმრთელობას მისი სულიერი მდგომარეობა განსაზღვრავს ძველბერძნულ ფილოსოფიასა და მედიცინაში გაჩნდა, როცა „ფსიქო“ და „სომა“ (ანუ სული და სხეული) ერთ მთლიანობად ჯერ კიდევ ჰიპოკრატემ, პლატონმა და არისტოტელემ განიხილეს. მათი ნააზრევი გაიზიარა გერმანელმა ექიმმა იოჰან ჰაინროტმაც, რომელმაც 1818 წელს შემოიღო „ფსიქოსომატიკისა“ და „ფსიქოსომატური დაავადებების“ ტერმინი.

 

ფსიქოსომატური დაავადებები

 

ფსიქოსომატიკა – მეცნიერებაა, რომელიც ფსიქოლოგიურ, ემოციურ და სოციალურ მოვლენათა გავლენას იკვლევს ფიზიოლოგიურ დაავადებებზე, ფსიქოსომატური დაავადებები კი, სნეულებათა ის ჯგუფია, რომელიც ვეგეტატიური დისფუნქციისა და ასთენიური სინდრომის, ემოციური დისბალანსისა და ბიოლოგიური რიტმის დარღვევის შედეგად ვითარდება.

 ფსიქოსომატური დაავადებების გამომწვევი მიზეზები:
* შინაგანი კონფლიქტი – ბრძოლა ურთიერთგამომრიცხავ სურვილებს შორის,
* თვითდასჯა – რეალური ან წარმოსახვითი დანაშაულის მრავალჯერადი განცდა,
* პირობითი სარგებელი – ფსიქოლოგიურად არაკომფორტულ სიტუაციაში მოხვედრის შიშით წარმოქმნილი ჯანმრთელობის პრობლემები,
* წარსულის გამოცდილება – ფსიქოლოგიური ტრავმის შედეგი,
* შთაგონება – სხვათა შთაგონებით ან გავლენით წარმოქმნილი პათოლოგიის სიმპტომები,
* იდენტიფიკაცია – საკუთარი თავის გაიგივება სნეულთან.

ფსიქოთერაპევტთა მტკიცებით, ფიზიოლოგიურ დაავადებათა 80%, სინამდვილეში ფსიქოლოგიური ხასიათისაა, რადგან ადამიანის ჯანმრთელობას მეტწილად მისი განწყობა და ფიქრები, ხასიათის თავისებურებები და დამოკიდებულება განსაზღვრავს მარცხისა და წარმატების მიმართ. მეტიც, ზიგმუნდ ფროიდის ფსიქოანალიტიკური თეორიის თანახმად, სომატური დაავადებები მხოლოდ სიმბოლოების ენაა, რომლითაც სხეული ერთგვარ სიგნალს იძლევა და მთელი ხმით „ყვირის“ მოუგვარებელ ფსიქიკურ პრობლემებზე.

 ფსიქოსომატური სნეულებები:
* გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები – არტერიული ჰიპერტენზია, რევმატიზმი,
ვეგეტო-სისხლძარღვოვანი დისტონია, გულის იშემიური ტკივილი, არითმია და ინფარქტი.
* კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებები – კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებები, წყლულოვანი კოლიტი, ბილიარული დისკინეზია (ნაღვლის ბუშტისა და სანაღვლე გზების ფუნქციური დაავადება),
* ნერვული სისტემის დაავადებები – ქრონიკულ თავის ტკივილი, დაძაბულობის თავის ტკივილი და თავბრუსხვევა.
* კანის დაავადებები – ნეიროდერმიტი, ეგზემა და ფსორიაზი,
* გინეკოლოგიური დაავადებები – რეპროდუქციული სისტემის პათოლოგიები, პრემენსტრუალური სინდრომი, გესტოზი, მშობიარობის შემდგომი დეპრესია.

ფსიქოსომატური დაავადებების გამომწვევი ნეგატიური ემოციები

 

ფსიქოსომატურ დაავადებებს მეტწილად მოუწესრიგებელი ფსიქოლოგიური პრობლემები და ნეგატიური ემოციები – ბრაზი, წყენა და გულდაწყვეტა, მრისხანება, შური და განგაშის გრძნობა, სტრესი და დეპრესია პროვოცირებენ.

 

 

მრისხანება

 

მრისხანება ერთ-ერთი ყველაზე ძლიერი ემოციაა, რომელიც ტკივილის, იმედგაცრუების, სასოწარკვეთის შედეგად ჩნდება და არა მხოლოდ ლოგიკურად აზროვნების უნარს აქვეითებს, არამედ გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების წარმოქმნის რისკსაც ზრდის, რადგან ერთი მხრივ, სისხლძარღვების შევიწროებას, არტერიულ წნევას, გახშირებულ სუნთქვასა და გულისცემას, მეორე მხრივ, არტერიების კედლების გაცვეთასა და დახეთქვას იწვევს. 2015 წელს ჩატარებულმა სამედიცინო კვლევამ დაადასტურა, რომ მრისხანების ძლიერი აფეთქების შემდეგ 8,5-ჯერ იზრდება ინფარქტის რისკი. ამასთანავე, სწორედ მრისხანებაა ციტოკინების (ანთების გამომწვევი მოლეკულების) მომატების მიზეზი, რაც თავის მხრივ, ართრიტის, დიაბეტისა და სიმსივნის განვითარებას პროვოცირებს.

 

შფოთვა

 

ქრონიკული შფოთვა პირველ რიგში ელენთას აზიანებს, რადგან სწორედ ეს ორგანო „იგერიებს“ შფოთვისას ორგანიზმის მიერ გამოყოფილ ტოქსიკურ ნივთიერებებს. ამასთანავე, ქრონიკული შფოთვა ანუ გამუდმებით ერთსა და იმავე პრობლემაზე ფიქრი გულისრევას და დიარეას, კუჭის პათოლოგიებს, გულის არეში ტკივილსა და მაღალ არტერიულ წნევის, უძილობას, უყურადღებობასა და დაბნეულობას, იმუნიტეტის დაქვეითებასა და ადრეულ სიბერეს იწვევს.

 

დარდი და მწუხარება

 

სხვა ნეგატიური ემოციების ფონზე, ყველაზე სახიფათო – სწორედ ხანგრძლივად გაგრძელებული დარდია, რომელიც თავის ტკივილს, ქრონიკულ დაღლილობას იწვევს და ფილტვებს აზიანებს, რადგან ერთი მხრივ, ირღვევა სუნთქვის ბუნებრივი ნაკადის მოძრაობა, მეორე მხრივ, შევიწროებული ფილტვებისა და ბრონქების ფონზე რთულდება სუნთქვა, რაც საბოლოოდ ასთმის და ბრონქების დაავადებების განვითარების მიზეზი ხდება.

 

დეპრესია

 

დეპრესია და მელანქოლია არა მხოლოდ სახის კანს აყენებს ზიანს, რაც მსხვილი და წვრილი გამონაყარით ვლინდება, არამედ ყაბზობასა და სისხლში ჟანგბადის დონის შემცირებას იწვევს. დეპრესიით დათრგუნული ადამიანების წონა ყოველთვის არასტაბილურია, რადგან სწრაფად იკლებენ და იმატებენ კილოგრამებს, ადვილად ხდებიან დამოკიდებული ალკოჰოლზე, ნარკოტიკებსა და სხვა მავნე ნივთიერებებზე.

 

სტრესი

 

მართალია, მსუბუქი სტრესი ერთგვარ მოტივატორადაც შეიძლება ჩაითვალოს, რადგან ორგანიზმს „აფხიზლებს“ და ყოველდღიური ამოცანების შესრულებისკენ უბიძგებს, მაგრამ დროში გაგრძელებული და დამძიმებული სტრესული მდგომარეობა არა მხოლოდ ასთმასა და ჰიპერტენზიას, არამედ კუჭის წყლულსა და გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომს იწვევს.

ამასთანავე, სწორედ სტრესია გულის დაავადებების მთავარი მიზეზი, რადგან მატულობს არტერიულ წნევა და სისხლში ქოლესტერინის დონე, იზრდება ნიკოტინზე დამოკიდებულება და საკვების ჭარბად მიღების მოთხოვნილება, ქრონიკული დაღლილობას შეგრძნება კი, ამცირებს ფიზიკურ აქტივობას, რაც თავის მხრივ, სისხლძარღვების კედლებს აზიანებს და საბოლოო ჯამში გულის დაავადებების მიზეზი ხდება.

 სტრესით გამოწვეულ დაავადებები:
* თმისცვენა და ასთმური დარღვევები,
* პირის სიმშრალე და წყლულები პირის ღრუში,
* უძილობა, აგზნება და გაღიზიანება,
* თავის ტკივილი, უგუნებობა და ნერვული ჩვევები (ტიკები),
* ტკივილი მხრებში, კისრისა და წელის არეში,
* გამონაყარი კანზე, ეგზემა და ფსორიაზი,
* რეპროდუქციული სისტემის და მენსტრუალური ციკლის დარღვევები,
* სქესობრივი გზით გადამდები ინფექციების რეციდივები ქალებში და იმპოტენცია მამაკაცებში,
* საჭმლის მომნელებელი სისტემის დაავადებები, გასტრიტი, კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული, წყლულოვანი კოლიტი და გაღიზიანებულ ნაწლავის სინდრომი.

 

მარტოობა

 

მარტოობა – ის მძიმე ემოციური მდგომარეობაა, რომელიც არა მხოლოდ უგუნებობას და  ღრმა მელანქოლიას იწვევს, არამედ სერიოზულ ზიანს აყენებს ორგანიზმს, რადგან ტვინი ჭარბად გამოიმუშავებს სტრესის ჰორმონს – კორტიზოლს, რომელიც დეპრესიას იწვევს და ნეგატიურად აისახება ძილის ხარისხზე. ამასთანავე, მარტოობის განცდა ერთი-ორად ზრდის ინსულტის, ფსიქიკური აშლილობის, გულის კორონარული დაავადების განვითარების რისკს და ზიანს აყენებს იმუნურ სისტემას, რადგან მარტოობით გატანჯული ადამიანის ორგანიზმი ყოველთვის ანთებითი პროცესით პასუხობს სტრესს, რაც საგრძნობლად ასუსტებს იმუნიტეტს.

 

შიში

 

შიში, რომელიც თირკმელებს, თირკმელზედა ჯირკვლებსა და რეპროდუქციულ სისტემას აზიანებს, ორგანიზმს თავდაცვის რეჟიმში გადასვლას აიძულებს, სუნთქვის სიხშირის და სისხლის ცირკულაციის შენელებას, კიდურების მოდუნებას, ზოგჯერ თავის ტკივილსა და ღებინებას იწვევს. ამასთანავე, შიში სტრესის ჰორმონის – კორტიზოლის ჭარბად გამომუშავებას აიძულებს თირკმელზედა ჯირკვლებს, რაც დამანგრევლად ზემოქმედებს ორგანიზმზე.

 

შოკი

 

შოკი მოულოდნელი ნეგატიური სიტუაციით გამოწვეული ტრავმაა, რომელიც ძლიერ აღგზნებას, შიშს იწვევს და წონასწორობას არღვევს ორგანიზმში. წამიერი, თუმცა ძლიერი სტრესი ზიანს აყენებს მთელ ორგანიზმს, განსაკუთრებით გულსა და თირკმელებს, რადგან ტრავმული რეაქციის შედეგად ჭარბად გამოიყოფა ადრენალინი, რომელიც თირკმელებში ილექება და დროთა განმავლობაში გახშირებული გულისცემით, უძილობით, სტრესითა და განგაშის გრძნობით ვლინდება. მეტიც, მედიკოსების მტკიცებით, წამიერ შოკს, რომელიც ემოციებსა და თვითგადარჩენის ინსტინქტზე ზემოქმედებს, სრულად შეუძლია თავის ტვინის სტრუქტურის შეცვლა.

ფიზიოლოგიურად ემოციური ტრავმა ანუ შოკი გაფითრებით, გართულებული სუნთქვით და გახშირებული გულისცემით, მოგვიანებით კი, ენერგეტიკული გამოფიტვით, ძილისა და საჭმლის მომნელებელი სისტემის დარღვევით გამოიხატება.

 

გაღიზიანება და სიძულვილი

 

გაღიზიანება გულსა და კუჭ-ნაწლავს აზიანებს, იწვევს ჰიპერტენზიას და გახშირებულ გულისცემას. ადამიანები, რომლებიც ხშირად ღიზიანდებიან უჯრედული დაბერებისკენ არიან მიდრეკილი, ისინი კი, ვისაც სიძულვილი ახასიათებს, საკუთარ ღვიძლს აყენებენ ზიანს, რადგან სიძულვილის ვერბალურად გამოხატვისას ორგანიზმი შედედებულ მოლეკულებს გამოიმუშავებს, რომლებიც ღვიძლისა და ნაღვლის ბუშტისთვის საზიანო ტოქსინებს შეიცავენ.

 

შური და ეჭვიანობა

 

შური და ეჭვიანობა არა მხოლოდ ნაღვლის ბუშტისა და ღვიძლის გამართულ ფუნქციონირებას აფერხებს, არამედ თავის ტვინის უჯრედებს კლავს და აზროვნების, ობიექტური ხედვის უნარს აქვეითებს. ამასთანავე, შური, რომელიც ნეგატიურად ზემოქმედებს ნაღვლის ბუშტზე და ღვიძლში სისხლის სტაგნაციას იწვევს, იმუნიტეტს ასუსტებს, გახშირებულ გულისცემას, ჰიპერტენზიას და უძილობას, ქოლესტერინის მატებას და საჭმლის მომნელებელი სისტემის დასნეულებას პროვოცირებს.

 

განგაშის გრძნობა

 

მართალია, განგაშის პერიოდულად განცდა, რომელიც სუნთქვისა და გულისცემის გახშირებას, სისხლის მიმოქცევისა და კონცენტრაციის ზრდას იწვევს ტვინში, ჯანმრთელობისთვის სასარგებლოა და ნორმალური ცხოვრების შემადგენელ ნაწილს წარმოადგენს, მაგრამ ქრონიკული განგაშის გრძნობა დამანგრევლად ზემოქმედებს ადამიანის ფიზიკურ და ფსიქიკურ მდგომარეობაზე, რადგან შიზოფრენიის, პარანოიის განვითარებას პროვოცირებს, იწვევს ყაბზობას და წყლულოვან კოლიტს, ელენთისა და კუჭ-ნაწლავის დაავადებებს.

 

უსუსურობის განცდა და საკუთარი თავის სიბრალული

 

ფსიქოსომატური დაავადებების გამომწვევ ნეგატიურ ემოციებს შორისაა უძლურების განცდა ანუ საკუთარი ნაკლულობის, უუნარობის შეგრძნება. მაგალითად, შემოსავლის გარეშე დარჩენის შიში და მუდმივი ნერვიულობა, თუმცა პასიურობა და „განაჩენის“ უმოქმედოდ ლოდინი, ღვიძლს აავადებს, რადგან სწორედ იქ ინახება ორგანიზმის მთელი მარაგი.

ღვიძლის დაავადებებს პროვოცირებს საკუთარი თავის სიბრალულიც, რადგან მსხვერპლის მდგომარეობას მიჩვეულ ადამიანებს, რომლებიც ყველაზე უიღბლოდ, უბედურად გრძნობენ თავს და ფიქრობენ, რომ ყოველთვის უსამართლოდ იჩაგრებიან, ჰორმონალური დისბალანსი, წონაში მატება და თმის ცვენა ემუქრებათ.

 

დაკარგვის შიში

 

ყველაზე ძვირფასის დაკარგვის შიშით ცხოვრება, რაც ხშირად მანიას, აჩემებას ემსგავსება, ყველასთვის მავნებელია და განსაკუთრებით ქალბატონებისთვის, რადგან გამუდმებით ერთსა და იმავეზე ფიქრი, ქრონიკული დაძაბულობა და საკუთარი თავისთვის შეგნებულად თუ შეუგნებლად ტკივილის მიყენება, მენსტრუალური ციკლის დარღვევას, საშვილოსნოს სიმსივნესა და სხვა გინეკოლოგიურ დაავადებებს იწვევს.

 

დანაშაულის გრძნობა და თვითგვემა

 

დაკისრებული მოვალეობის ვერ შესრულებით, სხვათა დაღალატებითა და იმედის გაცრუებით გამოწვეული დანაშაულის გრძნობა, პირველ რიგში ხერხემალს აყენებს ზიანს, რადგან სწორედ ის ასრულებს ერთგვარი საყრდენი ფუნქციას, „იჭერს“ და არ აძლევს ადამიანს ბოლომდე „დამსხვრევის“ საშუალებას. ამასთანავე, მუდმივად მარცხზე, შეცდომებზე ფიქრი და საკუთარი თავის დადანაშაულება, იმუნურ სისტემას ასუსტებს, ამიტომ თვითგვემისკენ მიდრეკილი ადამიანები სხვებზე ხშირად სნეულდებიან ინფექციური და სიმსივნური დაავადებებით.

 

სიხარბე

 

სიხარბე საჭმლის მომნელებელი სისტემის დაავადებებს, მათ შორის კუჭის წყლულს იწვევს, ზღვარგადასული სიძუნწე და ფინანსების დაზოგვის მანია კი, ანორექსიისა და ბულიმიის მიზეზი ხდება.

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

სრულად ნახვა
კვლევებიფსიქოლოგია

გაზაფხულის დეპრესია: როგორც დავამარცხოთ სეზონური უგუნებობა

ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის მონაცემებით, ყველაზე სახიფათო სნეულებათა ნუსხაში სწორედ დეპრესიაა მესამე ადგილზე ინფექციური და გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების შემდეგ, რადგან ფსიქიკური აშლილობით, რომელიც განსაკუთრებით შემოდგომასა და გაზაფხულზე მწვავდება, პლანეტის მოსახლეობის 65% იტანჯება.

მართალია, ბევრისთვის გაზაფხული „ზამთრის ძილისგან“ გამოფხიზლებასა და ახალი ენერგიით შევსებასთან ასოცირდება, მაგრამ ბევრისთვის პირიქით, სწორედ მარტისა და აპრილის თვეებია ყველაზე მძიმე, როცა გამწვავებული დეპრესიული მდგომარეობა საერთო სისუსტით, უგუნებობითა და პესიმიზმით, ინტერესისა და ხალისის დაკარგვით გამოიხატება.

 

გაზაფხულის დეპრესიის გამომწვევი მიზეზები

 

არ ღირს სეზონური დეპრესიის უგულებელყოფა და მისი ჩვეულებრივ მოწყენილობასა და მელანქოლიასთან გაიგივება, რადგან ემოციური არასტაბილურობა, რომელსაც მეტწილად ფიზიოლოგიური პროცესების დარღვევა იწვევს, ხშირად სუიციდითაც მთავრდება.

დეპრესიის გამომწვევი მიზეზები: 
* ორგანიზმის გამოფიტვა, ვიტამინებისა და მინერალების ნაკლებობა.
* მზის სხივების დეფიციტი, რაც უგუნებობასთან ერთად კანის პრობლემებს, თმის ცვენასა და იმუნიტეტის დაქვეითებას იწვევს.
* ჰორმონალური აფეთქება, რომელიც მეტწილად რეპროდუქტიულ ასაკში ვლინდება.
* ჰიპოქსია ანუ ჟანგბადის სიმცირე ორგანიზმში. ზამთრის სეზონზე, როცა სუფთა ჰაერზე სეირნობას ყველა სითბოსა და მყუდრო გარემოში ყოფნას ამჯობინებს, ორგანიზმი ჟანგბადის დეფიციტს განიცდის, რაც ხშირი თავის ტკივილებით და უგუნებობით გამოიხატება.
* ე.წ. მეტეოდამოკიდებულება ანუ  ამინდის ხშირი და უეცარი ცვლილება, რასაც ორგანიზმი ფიზიოლოგიური დისბალანსით – სისხლის ქიმიური შემადგენლობის, გულ-სისხლძარღვთა და ენდოკრინული სისტემის ფუნქციონირების დარღვევით პასუხობს.

 

 

დეპრესიის მდგომარეობა

 

ზამთარსა და ზაფხულში ადამიანის ფიზიოლოგიური და ფსიქიკური მდგომარეობა უფრო სტაბილურია, ვიდრე გაზაფხულსა და შემოდგომაზე, როცა სერიოზული „გარდაქმნები“ იწყება ორგანიზმში. სწორედ ახლად წარმოქმნილი უჯრედები, ერთიანად გააქტიურებული ორგანოები და აჩქარებული მეტაბოლიზმი იწვევს ბიოლოგიური რიტმის დარღვევას, საერთო მდგომარეობის, განწყობის დამძიმებას და სეზონურთან ერთად ქრონიკული დაავადებების გამწვავებას.

მნიშვნელოვანია სტრესის, დეპრესიული მდგომარეობისა და თავად დეპრესიის გამიჯვნა, რადგან მხოლოდ დეპრესია ითვლება ფსიქიკურ დაავადებად, რომელიც ერთი მხრივ, ადამიანის ჯანმრთელობას აზარალებს, მეორე მხრივ, სიცოცხლის სურვილსა და ხალისს უკარგავს.

დეპრესიის სიმპტომები

 

მოუცლელობისა და უყურადღებობის გამო ადამიანები მეტწილად დაგვიანებით იწყებენ დეპრესიასთან ბრძოლას, როცა განსაკუთრებით თვალშისაცემი ხდება არაჯანსაღი იერი, არადა, დაავადებისთვის დამახასიათებელი სიმპტომებისა და ე.წ. „გამაფრთხილებელი ნიშნების“ დროულად ამოცნობის შემთხვევაში, თავისუფლად შეიძლება დეპრესიის დამძიმებისგან თავის დაღწევა.

დეპრესიის სიმპტომები:
* ძილის დარღვევა – მომატებული ძილიანობა დღის მანძილზე ან პირიქით, უძილობა,
* ემოციური სიცარიელე და ორგანიზმის გამოფიტვა,
* უხალისობა და გულგრილობა ყოველდღიური საქმეებისა და მოვალეობების მიმართ,
* მადის დაკარგვა, ან პირიქით მუდმივად საკვების მიღების სურვილი,
* უგუნებობა და პესიმიზმი, უმიზეზოდ შფოთვა და მუდმივი სტრესი,
* განწყობის უეცარი და მკვეთრი ცვლილება,
* ქრონიკული დაავადებების გამწვავება,
* სუიციდური ფიქრები.

დეპრესიასთან ბრძოლის მეთოდები

 

გაზაფხულის დეპრესია სეზონურობით ხასიათდება, ამიტომ თავისუფლად შეგიძლიათ მისი დამოუკიდებლად დაძლევა, თუმცა, რამდენიმე კვირის მანძილზე გაგრძელებული ემოციური დისბალანსის შემთხვევაში აუცილებლად მიმართეთ სპეციალისტს.

მოიწყვეთ რამდენიმედღიანი არდადეგები მშვიდ გარემოში, დაასვენეთ გონება და სხეული, მოერიდეთ ვირტუალურ ნაცნობებთან და პესიმისტურად განწყობილ ადამიანებთან ურთიერთობას, რადგან სხვისი ნეგატიური განწყობაც ისეთივე დამთრგუნველია, როგორც საკუთარი, უმჯობესია, მოინახულოთ დიდი ხნის მონატრებული ნათესავები და მეგობრები, ვისთანაც გაერთობით, გამხიარულდებით და დაივიწყებთ ნეგატიურ ფიქრებს.

რეკომენდაციები დეპრესიის სწრაფად დასაძლევად :
დაბალანსებული კვება – შეავსეთ კვების რაციონი სეზონური ხილითა და ბოსტნეულით, შავი შოკოლადით, თხილით და ბედნიერების ჰორმონით – სეროტინინით მდიდარი სხვა პროდუქტით. გაყავით საკვები რამდენიმე ულუფად და მიირთვით ზომიერად. მოერიდეთ ძილის წინ გონების გადაღლას და ნეგატიური ინფორმაციით დამძიმებას.

ძილი – გაზაფხულზე ორგანიზმს განსაკუთრებით სჭირდება სრულფასოვანი დასვენება და გამოძინება. მართალია, თანამედროვე რეალობაში წარმოუდგენელია ადრე დაძინება, მაგრამ ეცადეთ 24:00 საათამდე ჩაიძინოთ, რადგან სწორედ შუაღამისას (24:00-დან 02:00 საათამდე) იზრდება ძილის ჰორმონის – მელატონინის დონე, რომელიც იმუნური, ნერვული სისტემის მოწესრიგებას და ორგანიზმის გაჯანსაღებას უწყობს ხელს.

ფიზიკური დატვირთვა – დეპრესიასთან ბრძოლის მეტად ეფექტური საშუალებაა ფიზიკური აქტივობა. სპეციალისტების მტკიცებით, კომპლექსური ვარჯიში, ფიტნესი და სპორტული ცეკვა, ცურვა, სირბილი და უბრალოდ სუფთა ჰაერზე სეირნობა არა მხოლოდ  ორგანიზმს აძლიერებს, არამედ განწყობასაც აუმჯობესებს. მეტიც, სწორედ ზომიერი ფიზიკური დატვირთვა დაგეხმარებათ ძილის მოწესრიგებაში, შეგმატებთ ხალისს, ფიზიკურ და მორალურ ძალას.

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

სრულად ნახვა
ფსიქოლოგია

პროფესიის არჩევა და ოჯახი ანუ როგორ მოვანდომოთ შვილს ის, რაც თავად გვსურს

ისეთი პროფესიის შერჩევა, რომელიც შეესაბამება ადამიანის უნარებსა და ინტერესებს, საკმაოდ რთულია.  ერთ-ერთი მეთოდი, რომელსაც იყენებენ პროფკონსულტანტები, არის პროფესიათა დიდ კატეგორიებად გაერთიანება და შემდეგ მათი მისადაგება ადამიანის უნარებსა და ინტერესებთან. ყველაზე ხშირად გამოიყენება ჰოლანდის პროფესიათა შერჩევის მეთოდი.ჰოლანდის პროფესიათა თეორიის მიხედვით, განირჩევა პროფესიების 6 ძირითადი ტიპი: რეალისტური, კვლევითი, მხატვრული, სოციალური, ინიციატივიანი და კონვენციური. ადამიანები მხოლოდ ერთ კატეგორიაში არ ხვდებიან – ყოველ მათგანს მეტ-ნაკლებად აქვს რამდენიმე კატეგორიის შესატყვისი თვისებები და ინტერესები, თუმცა მნიშვნელოვანია, რომელია უპირატესი. პროფესიები იყოფა იმის მიხედვითაც, რა პიროვნული თვისებებია საჭირო ამა თუ იმ საქმიანობისთვის. მაგალითად, ადამიანი, რომელსაც აქვს მაღალი სოციალური, მაგრამ დაბალი კვლევითი ინტერესები, უმჯობესია,დასაქმდეს სოციალურ სფეროში,ვიდრე,ვთქვათ, სამედიცინო ტექნოლოგიების სპეციალისტად.

ყოველი ადამიანის ცხოვრებაში დგება მომენტი, როცა, გზაჯვარედინზე მდგარმა, რომელიმე ერთი მიმართულება უნდა აირჩიოს. ამ გადაწყვეტილების სისწორეზე ბევრად არის დამოკიდებული პიროვნების მომავალი, თავისი საქმიანობით კმაყოფილება, წარმატებები შრომასა და კარიერაში.

პროფესიულ არჩევანზე მრავალი ფაქტორი ახდენს გავლენას. ესენია:

  • ოჯახის წევრების პოზიცია;
  • მეგობრების პოზიცია;
  • პედაგოგების პოზიცია;
  • ინფორმირების დონე;
  • პირადი გეგმები;
  • რეალობის შესაბამისობა გეგმებთან (ამ პროფესიით სამუშაოს შოვნის შესაძლებლობა);
  • პიროვნული შესაძლებლობები;
  • მიდრეკილებები (საყვარელი, საინტერესო საქმიანობა) და ა.შ.

მოსწავლეთა პროფესიული არჩევანი და ამ პროფესიის დახმარებით მათი თვითრეალიზაცია ნაწილობრივ სწორედ მშობლების გავლენით აიხსნება. ადამიანებს უჭირთ პროფესიის არჩევასთან დაკავშირებული რთული საკითხების დამოუკიდებლად გადაწყვეტა, თანამედროვე, სწრაფად ცვალებად გარემოსთან ადაპტირება. მათ სჭირდებათ პროფესიონალთა დახმარება, რომლებიც შეძლებენ მათი პიროვნულ-ინდივიდუალური მახასიათებლების გამოვლენას და პროფესიული საქმიანობის იმ სფეროს განსაზღვრას, სადაც ისინი უკეთ შეძლებენ საკუთარი შესაძლებლობების რეალიზაციას. ხშირად ეს პროფესიონალები მშობლების სახით გვევლინებიან. მშობლები ხშირად თვითონ წარმოადგენენ შვილებისთვის პროფესიული ინტერესების, პროფესიული წარმატებისა და არჩევანის მაგალითს. წარმატებული და პროფესიულად შემდგარი მშობელი კარგი მოდელია შვილისთვის. მოზარდები ხშირად ირჩევენ მშობლის პროფესიის ანალოგიურ პროფესიებს.თუმცა,ეს გავლენა ასე ერთმნიშვნელოვანი არ არის. ის დამოკიდებულია იმაზეც, გრძნობს თუ არა მოზარდი მშობლის მხარდაჭერას თავისი ინტერესების შესატყვისი არჩევანის გაკეთებაში. როდესაც ამ პროცესში მშობელთა ჩართულობაზე ვსაუბრობთ, გვახსოვდეს, რომ მშობელი,როცა ის რჩევას აძლევს შვილს, ხშირად ორიენტირებულია არა მის ინტერესებსა და უნარებზე, არამედ საკუთარ სურვილებსა და კულტურულ სტერეოტიპებზე.

მშობელი ამ კუთხით ზრუნვას ადრევე იწყებს,როგორც წესი და არა უშუალოდ გადაწყვეტილების მიღების წინ. მოკლედ მივადევნოთ თვალი,თუ როგორი გავლენა აქვს მას შვილზე დაბადების ასაკიდანვე.

როგორც ვიცით, ბავშვის აღზრდა მისი დაბადებიდან იწყება. ბავშვობის პერიოდი (დაბადებიდან 11-12 წლამდე) ყოველგვარი იძულების გარეშე, დიდი შინაგანი ჰარმონიითა და ხალისით მიმდინარეობს. მისთვის ჯერ სრულიად უცხოა სულიერი ტკივილები და შინაგანი კონფლიქტები,რომლებიც ზოგჯერ სოციალურ ურთიერთობაში წამოჭრილ სიძნელეებსმოსდევს შედეგად. მისი ბავშვობა ნათლად ჩანს როგორც სხეულის აგებულებასა დასახის გამომეტყველებაში,ისე სულიერ განწყობილებაში,მოსაზრებებსა და მისწრაფებებში. თანატოლებთან და უფროსებთან მისი დამოკიდებულება,მისი ქცევის შინაარსი და მანერები სრულიად ბავშვურია. იგი უკრიტიკოდ აღიარებს უფროსების ავტორიტეტს და მათ ყველა ბრძანებასა და განკარგულებას სამართლიანად თვლის. ამიტომ ესასაკი სააღმზრდელო მუშაობას რაიმე სიძნელეს არ უქმნის. შესაბამისად, მშობელს შეუძლია, უზარმაზარი გავლენა მოახდინოს მისი პიროვნების ფორმირებაზე. მართლაც, ჩვენ ვიცნობთ პიროვნების ფორმირების 3 ძირითად ფაქტორს: გარემო,გენეტიკა,აღზრდა. სამივე მათგანში დომინანტური ადგილი,სწორედ,ოჯახს უჭირავს. მშობელი,თუ ის შვილის პერსპექტივიდან დაანახებს მას,რა არის სწორი,რა არის საჭირო და კარგი, შვილსაც აუცილებლად მოუნდება ის,რაც მას მშობელს სურს. ეს არის ის ბაზისი, რომელიც შემდეგ პერიოდში მშობელს გაუადვილებს შვილზე ზეგავლენის მოხდენას.

მოზრდილობის ასაკში (11-12-დან 15-16 წლამდე) განვითარებას იწყებს დამოუკიდებელი, კრიტიკული აზროვნება. მოზრდილი ცდილობს,ბიქონიოს საკუთარი აზრები და შეხედულებები, გამოთქვას საკუთარი მსჯელობები და მოძებნოს საკუთარი არგუმენტები იმ პირთა შეხედულებების,მსჯელობისა და არგუმენტების საწინააღმდეგოდაც კი,რომლებიც აქამდე მისთვის უმაღლეს ავტორიტეტებს წარმოადგენენ. იგი კრიტიკულად ეკიდება უფროსების, მშობლებისა და მასწავლებლების მოსაზრდებებს,წაკითხულ წიგნებში განვითარებულ შეხედულებებს და ხშირად ჰგონია,რომ მათში შეცდომები და უმართებულო აზრებია. მაგრამ მოზრდილის დამოუკიდებელი და კრიტიკული აზროვნება მაინც არაა სრულყოფილი და მეტწილად მოკლებულია საჭირო ლოგიკურ საფუძველსა და არგუმენტაციას. აზროვნების ასეთ მიმართულებას აძლიერებს ამ ასაკისთვის დამახასიათებელი უფროსებისადმი ბავშვური მორჩილებისგან გათავისუფლებისა და დამოუკიდებლობისაკენ მიმართული ტენდენცია. ამ შემთხვევაში მშობელს უკვე უჭირს მისი მართვა,თუმცა მას კვლავაც აქვს დრო მანამ,სანამ მნიშვნელოვანი რაციონალური გადაწყვეტილების მიღების დრო დადგება.

ეს დრო კი დგება ჭაბუკობის ასაკში (15-16 წლიდან 20-21 წლამდე). ადამიანი არც ერთ ასაკში არაა შინაგანად ისე ძლიერ მიმართული მომავლისკენ, როგორც ჭაბუკობის პერიოდში. ჭაბუკებსა და ქალიშვილებს საშუალო სკოლაში სწავლების მანძილზე, განსაკუთრებით დამამთავრებელ კლასში, გადასაწყვეტი აქვთ უაღრესად მნიშვნელოვანი- პროფესიის არჩევის პრობლემა. ამ პრობლემის ასე თუ ისე გადაწყვეტამ უნდა განსაზღვროს მთელი მათი შემდგომი ცხოვრების გზა და საზოგადოებრივი მნიშვნელობის უნარი,რომელსაც მათი ყველა ფსიქო-ფიზიკური შესაძლებლობა უნდა მოხმარდეს. ჭაბუკობის ასაკში პროფესიის შერჩევა უახლოეს ამოცანათა რიგში დგება: დამამთავრებელი  კლასის მოსწავლეებს თვითონ ცხოვრება აიძულებს, სერიოზულად მოეკიდონ ამ საქმეს. ჭაბუკი,უმეტეს შემთხვევაში, საკუთარი შესაძლებლობებისა და პროფესიის საზოგადოებრივი ღირებულების გათვალისწინებით ირჩევს სპეციალობას. ამ მხრივ,მასზე დიდ ზეგავლენას ახდენს იმ პირთა რჩევა-დარიგება,ვინც მას მაღალ ავტორიტეტად მიაჩნია.

ამ ასაკში, როგორც ვიცით, მოზარდის სოციალური კავშირები ფართოვდება. მშობლებთან ერთად მის ცხოვრებაში მნიშვნელოვან ადგილს იკავებენ თანატოლები და სხვა ავტორიტეტული პირები. მოზარდის პროფესიულ არჩევანზე ხშირად თანატოლების გავლენა უფრო მეტია, ვიდრე მშობლებისა ან ოჯახისა. მეგობარი, რომელსაც მომავლის საკმაოდ ამბიციური გეგმები აქვს, შესაძლოა ძლიერ კატალიზატორად იქცეს მეორე მოზარდის ასეთივე ამბიციური გეგმების ჩამოყალიბებისთვის და პირიქით – მეგობარი, რომელსაც არცთუ დიდ იმედს ამყარებს საკუთარ თავსა და მომავალ პროფესიულ საქმიანობაზე, შესაძლოა ცუდი მოტივატორი აღმოჩნდეს მეორე მოზარდის პროფესიული არჩევანისთვის.

ამიტომაც,თუ გვსურს,დამოუკიდებლად გადავწყვიტოთ, რისი კეთება გვინდა მომავალში,უნდა ვუპასუხოთ შემდეგ კითხვებს: მინდა? შემიძლია? საჭიროა? ამ კითხვებზე პასუხის გაცემა საკმაოდ რთულია და სათანადო ინფორმაციის ქონას მოითხოვს.

  • მინდა ეს პროფესია? – ამ კითხვაზე პასუხის გასაცემად ახალგაზრდა კარგად უნდა იცნობდეს საკუთარ მიდრეკილებებსა და ინტერესებს. ადამიანები ინტერესებით საგრძნობლად განსხვავდებიან ერთმანეთისგან,ზოგს ადამიანებთან ურთიერთობა მოსწონს,ზოგს – ტექნიკასთან,ზოგს – ცხოველებთან. ამასთან, ამა თუ იმ პროფესიისადმი ინტერესის ფორმირებას, როგორც წესი, ამ პროფესიის შესახებ გარკვეული ინფორმაციის ფლობა უძღვის წინ.
  • შემიძლია?-ნებისმიერი პროფესია გარკვეულ უნარსა და შესაძლებლობას მოითხოვს. წარმატებისათვის ადამიანს უნდა ჰქონდეს შესაძლებლობა, აითვისოს,გაითავისოს და სრულყოფილად შეასრულოს განსაზღვრული პროფესიული საქმიანობა.
  • საჭიროა ეს პროფესია?-ამ კითხვაზე პასუხის გასაცემად უნდა ვიცოდეთ,არის თუ არა სოციალური დაკვეთა, ანუ საზოგადოებრივი მოთხოვნა მოცემულ პროფესიაზე, როგორია ამ მოთხოვნის ცვლილების პერსპექტივა. ამა თუ იმ პროფესიით დასაქმების პერსპექტივის გაუთვალისწინებლად არჩევანი მცდარი იქნება, ვინაიდან სპეციალობით მუშაობის გარეშე პიროვნება ვერ შეძლებს პროფესიული საქმიანობით თვითრეალიზაციას, თუნდაც ეს პროფესია მის უნარებსა და ინტერესებს შეესაბამებოდეს.

მოზარდებს გვინდა, ვურჩიოთ:

  1. დაეუფლეთ იმ პროფესიას, რომელიც გსურთ. გაითვალისწინეთ სხვათა აზრიც, მაგრამ იმოქმედეთ საკუთარი ინტერესებიდან გამომდინარე.
  2. გაითვალისწინეთ საკუთარი უნარები და შეაჯერეთ ისინი სურვილებთან. მცდარმა არჩევანმა,შესაძლოა,ხანგრძლივი არასასურველი შედეგი მოგვიტანოს პროფესიით უკმაყოფილებისა და არარეალიზებულობის განცდის სახით.
  • მოიძიეთ დაწვრილებითი ინფორმაცია არჩეული პროფესიის დადებით და უარყოფით მხარეებზე.ხშირად ახალგაზრდებს არ აქვთ რეალური ინფორმაცია პროფესიების შესახებ, არ იციან, რა მოთხოვნებს უნდა აკმაყოფილებდნენ ამა თუ იმ პროფესიის წარმატებით დასაუფლებლად და როგორ მიმდინარეობს სამუშაო პროცესი კონკრეტული პროფესიის ფარგლებში. გადაწყვეტილების მიღებისას ისინი ხშირად ეყრდნობიან პროფესიებზე სტერეოტიპულ შეხედულებებს.პროფესია თვითრეალიზების საშუალებას მხოლოდ მაშინ მოგცემთ, თუკი მასში კომფორტულად იგრძნობთ თავს და სრულფასოვნად დაიხარჯებით.

ოჯახს,რა თქმა უნდა,შეუძლია, დაეხმაროს მოზარდს გადაწყვეტილების მიღებისას, მისცეს რაციონალური რჩევები, მაგრამ არავითარ შემთხვევაში არ უნდა მიიღოს გადაწყვეტილება მის მაგივრად.მშობელი შვილს გამუდმებით უნდა უწყობდეს ხელს, რაც შეიძლება მეტი გაიგოს საკუთარი თავის შესახებ, აძლევდეს საკუთარი ძალებისა და შესაძლებლობების სხვადასხვა სფეროში მოსინჯვის საშუალებას, ხშირად ესაუბრებოდეს პროფესიულ გეგმებზე და ამგვარად შეამზადოს იგი გადაწყვეტილების დამოუკიდებლად მისაღებად. ასევე აუცილებელია,რომ გარდა მშობლისა,სკოლამ იზრუნოს, რათა მოსწავლე გარკვეული პროფესიული ორიენტაციით გასცილდეს მის საზღვრებს. ესაა წმინდა მოვალეობა სკოლისა, რომელიც თორმეტი წლის განმავლობაში ამზადებს მას ცხოვრებისათვის. ეს დრო სრულიად საკმარისია იმისათვის,რომ ნათელი გახდეს სკოლისთვისაც და მოსწავლისთვისაც, საზოგადოებრივი ცხოვრების რომელ დარგში უნდა ჩართოს მოსწავლემ თავისი ძალები,რომ როგორც ქვეყანას,ისე თავის თავს მეტი წარმატება და კმაყოფილება მოუტანოს.

ნუ გავაკეთებთ არჩევანს შვილის მაგივრად! გვახსოვდეს, რომ ყველა ბავშვი ინდივიდია და ელიტური პროფესიის არჩევა წარმატებული მომავლის გარანტია არ არის… და რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია, მივცეთ საშუალება ჩვენს შვილებს, სრულფასოვან ადამიანებად აღიზარდონ, ჰქონდეთ თავისი შეხედულებები, დამოუკიდებელი ტიპის აზროვნება, ღირებულებები, პრინციპები. ნუ ჩავკლავთ მათში ინდივიდუალიზმს, ნუ გადავწყვეტთ მათ მაგივრად,რა ჭამონ, რა ჩაიცვან, რა ისწავლონ და რა გზით განვითარდნენ. მივცეთ საშუალება, რომ აირჩიონ პროფესია, რომელიც მათაც გააბედნიერებთ და საზოგადოებასაც სიკეთეს მოუტანს. ჩვენმა შვილებმა ცხოვრებაში უნდა მიიღონ დამოუკიდებელი გადაწყვეტილებები და აიღონ სრული პასუხისმგებლობა საკუთარ გადაწყვეტილებებზე, ვინაიდან ცოცხალ არსებას, რომლის ამა თუ იმ ქმედების განმსაზღვრელი ერთადერთი ფაქტორი “საზოგადოებაზე” ანუ ბრბოზე და მის აზრზე დამოკიდებულებაა, შეუძლებელია, უწოდო ინდივიდი ან პიროვნება.

გამოჩენილი ამერიკელი მწერლის,ფსიქოლოგისა და სოციოლოგის დეილ კარნეგის წიგნი „როგორ შევიძინოთ მეგობრები და როგორ მოვიმხროთ ადამიანები“ მკითხველს მოუთხრობს ისტორიას ერთ ადამიანზე,კომპანიის მმართველზე, რომელსაც არასოდეს არავისთვის ბრძანებით არ მიუმართავს. იგი ყოველთვის იძლეოდა წინადადებებს,მაგრამ არ იძლეოდა ბრძანებებს. მაგალითად, მისტერ იანგი არასოდეს იტყოდა: ,,გააკეთეთ ესა თუ ის საქმე!“ ,,არ გააკეთოთ ესა თუ ის საქმე!“ იგი, ჩვეულებრივ,ამბობდა ასე: „თქვენ შეგიძლიათ განიხილოთ ეს საკითხი“ ან ,,რას იტყვით,იქნებ ამან მოგვცეს დადებითი შედეგი?“ ასეთი მიდგომა ადამიანს ეხმარება,გამოასწოროს საკუთარი შეცდომები.იგი არ შელახავს ადამიანის თავმოყვარეობას. ასეთი გულისხმიერი საქციელით ადამიანს უბიძგებ,დაჰყვეს შენს ნებას, ნაცვლად იმისა,რომ წინააღმდეგობა გაგიწიოს.

ამრიგად,თუ გინდათ,იყოთ ადამიანისათვის სანდო დასაყრდენი, არ აწყენინოთ და გული არ ატკინოთ მას,გახსოვდეთ კარნეგისეული შეგონება: ,,ნაცვლად იმისა,რომ გასცეთ ბრძანება, შეეკითხეთ!“

მასალა მოამზადა:ანანო ყალიჩავამ

 

ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”

 

სრულად ნახვა
ფსიქოლოგია

აღმოჩენილია ტვინის სიგნალი, რომელიც დეპრესიისგან განკურნებაში დაგეხმარებათ – ექსპერიმენტი, რომელმაც წარმატებით იმუშავა

ახალი ღრმა ტვინის სტიმულაციის (DBS) მოწყობილობის გამოყენებით, მკვლევრებმა აღმოაჩინეს ბიომარკერი დეპრესიის აღდგენის თვალყურის დევნებისთვის. ამ მცირე კვლევის შედეგები მნიშვნელოვანი ნაბიჯია ტვინის მონაცემების გამოსაყენებლად პაციენტის პასუხის გასაგებად DBS მკურნალობაზე. კვლევა Nature- ში გამოქვეყნდა.

მიუხედავად იმისა, რომ მიდგომა ჯერ კიდევ ექსპერიმენტულია, კლინიკურმა კვლევამ აჩვენა, რომ DBS შეიძლება გამოყენებულ იქნას უსაფრთხოდ და ეფექტურად ისეთ დროს, როცა დეპრესიის მკურნალობის დროს შედეგი არ უმჯობესდება. ადამიანები, რომლებიც იღებენ DBS-ს, უტარებენ ოპერაციას, რათა თხელი მეტალის ელექტროდი ჩაუნერგონ ტვინის კონკრეტულ უბნებში ელექტრო იმპულსების მიწოდებისთვის, რომლებიც არეგულირებენ ტვინის აქტივობას.

მცირე კვლევაში ჩაერთო 10 ზრდასრული, რომელთაგან ყველა გადიოდა DBS თერაპიას ექვსი თვის განმავლობაში. მკვლევრებმა გამოიყენეს ხელოვნური ინტელექტის (AI) ინსტრუმენტები ექვსი პაციენტის ტვინის შეგროვებული მონაცემების გასაანალიზებლად და დააკვირდნენ საერთო ტვინის აქტივობის ბიომარკერს.

კვლევაში მონაწილე პაციენტები კარგად რეაგირებდნენ DBS თერაპიაზე – ექვსი თვის შემდეგ, 90%-მა აჩვენა დეპრესიის სიმპტომების მნიშვნელოვანი გაუმჯობესება, ხოლო 70% იყო რემისიაში ან აღარ იყო დეპრესიული.

როგორც მკვლევრები ამბობენ, ამ მეთოდით, ტვინის მონაცემებზე დაკვირვების შედეგად, კლინიცისტებს შეუძლიათ დაადგინონ ადრეული გამაფრთხილებელი სიგნალი, რომ პაციენტი მიდის უაღრესად დეპრესიულ მდგომარეობაში და საჭიროებს DBS-ის კორექტირებას და დამატებით კლინიკურ ზრუნვას.

„კვლევაში მონაწილე 10 პაციენტიდან ცხრა გაუმჯობესდა, რაც შესანიშნავ შესაძლებლობას იძლევა გამოიყენოს ახალი ტექნოლოგია მათი გამოჯანმრთელების ტრაექტორიის თვალყურის დევნებისთვის“, – თქვა ჰელენ მაიბერგმა, მედიცინის დოქტორმა.

მკვლევრების გუნდის თანახმად, ეს კვლევა წარმოადგენს მნიშვნელოვან წინსვლას ადრეულ ეტაპზე DBS თერაპიაში სხვადასხვა ფსიქიკური აშლილობისთვის, მათ შორის მძიმე დეპრესიის, ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობის, პოსტტრავმული სტრესული აშლილობის, ჭარბი კვების აშლილობისა და ნივთიერებების მოხმარების აშლილობის ჩათვლით.

 

ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა“

სრულად ნახვა
საქართველოფსიქოლოგია

დეპრესიის ნიშნები ახალგაზრდებში, შფოთვის სიმპტომები და ფიქრები სუიციდზე – UNICEF-ის კვლევა

გაეროს ბავშვთა ფონდის კვლევის თანახმად, საქართველოში ყოველი მეოთხე ახალგაზრდა განიცდის საშუალო ან ძლიერი შფოთვის სიმპტომებს, ყოველ მესამეს აწუხებს დეპრესიის ნიშნები და სტუდენტების მესამედს ცხოვრების განმავლობაში ერთხელ მაინც უფიქრია სუიციდზე.

UNICEF-მა კვლევა საქართველოს შვიდ სახელმწიფო უნივერსიტეტში 18-24 წლის ახალგაზრდებს შორის ჩაატარა. კვლევამ აჩვენა, რომ ახალგაზრდები ფსიქიკური ჯანმრთელობის თვალსაზრისით ერთ-ერთი ყველაზე მოწყვლადი ჯგუფია.

სტუდენტების 72% ამბობს, რომ მისთვის ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული პრობლემები ხელისშემშლელი იყო ყოველდღიური აქტივობებისა და ურთიერთობებისთვის ბოლო ორი კვირის განმავლობაში.

მიუხედავად იმისა, რომ გამოკითხული სტუდენტების 97%-ს სმენია ტერმინი „ფსიქიკური ჯანმრთელობა“, მათი მესამედი აღნიშნავს, რომ ამის შესახებ ძალიან ცოტა ინფორმაცია აქვს და ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებულ გრძნობებსა და გამოცდილებებზე არავისთან უსაუბრია. სტუდენტების უმრავლესობა ამბობს, რომ თუ მიხვდება, რომ სჭირდება ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტის დახმარება, არავის მიმართავს დახმარებისთვის და ეცდება პრობლემა თავად მოაგვაროს.

ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული მომსახურების მიღების ბარიერებს შორის დასახელდა ინფორმაციის ნაკლებობა, ასევე სპეციალისტთან ვიზიტის და მედიკამენტების მაღალი ფასები, სპეციალისტების ცოდნისა და კვალიფიკაციის მიმართ უნდობლობა და შიში, რომ მომსახურების მიღებისას არ იქნება დაცული კონფიდენციალურობა.

სტუდენტების უმრავლესობას არ აქვს ინფორმაცია ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული სერვისების შესახებ. საჭიროების შემთხვევაში სტუდენტების უმრავლესობა ინფორმაციის მოძიებას ინტერნეტიდან გეგმავს სხვადასხვა ვებგვერდის, იუთუბ არხების, ინფლუენსერების ბლოგების, სოციალური ქსელების და საძიებო სისტემების დახმარებით. თუმცა, ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტების აზრით, ინტერნეტით მიღებული ინფორმაცია არ არის სანდო, რადგან ნაკლებ სავარაუდოა, რომ ეს ინფორმაცია სამედიცინო წყაროებს ეყრდნობოდეს.

დარგის ექსპერტებისა და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტების შეფასებით, ახალგაზრდებისთვის არ არის ხელმისაწვდომი მხარდამჭერი, პრევენციული ან სარეაბილიტაციო სერვისები. სპეციალისტებს მნიშვნელოვნად მიაჩნიათ ფსიქიკური ჯანმრთელობის პრობლემების ადრეულ ეტაპზე გამოვლენის და სარეაბილიტაციო პროგრამების, მათ შორის ფსიქიკური აშლილობებისა თუ ადიქციის მკურნალობის შემდეგ ახალგაზრდების გარემოსთან რეინტეგრაციის ხელშემწყობი პროგრამების განვითარება. ასევე მნიშვნელოვან გამოწვევებს შორის დასახელდა სუიციდის პრევენციის პროგრამის შექმნა, ფსიქოლოგისა და ფსიქიატრის მომსახურების ხელმისაწვდომობის გაზრდა; სოციალური მუშაკების მომსახურების და მობილური ჯგუფების მეტად განვითარება.

UNICEF-ში აცხადებენ, რომ ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტებს ახალგაზრდები ყველაზე ხშირად დეპრესიით, შფოთვითი აშლილობებით ან პანიკური შეტევებით მიმართავენ. ახალგაზრდებში მნიშვნელოვან პრობლემად მიიჩნევა ფსიქოტროპულ ნივთიერებებზე დამოკიდებულება და მათგან გამოწვეული ფსიქიკური პრობლემებიც – პარანოია, ჰალუცინაციები, ძილის დარღვევები.

კვლევაზე დაყრდნობით, გაეროს ბავშვთა ფონდი მნიშვნელოვნად მიიჩნევს შესაბამისი სახელმწიფო სერვისების განვითარებას, რომელიც ახალგაზრდებისთვის უფასო და სტაბილური იქნება. ფსიქიკური ჯანმრთელობის სერვისებისა და პროგრამების დაგეგმვისას მნიშვნელოვანია ახალგაზრდების ასაკობრივი თავისებურებების გათვალისწინება, იმისთვის, რომ ეს მომსახურება იყოს მათთვის საინტერესო და მიმზიდველი. იმისათვის, რომ შემცირდეს ფსიქიკური ჯანმრთელობის მომსახურებების მიღების ბარიერები, აუცილებელია საზოგადოებაში და მათ შორის, ახალგაზრდებში გაიზარდოს ცნობიერება ფსიქიკური ჯანმრთელობის საკითხებთან დაკავშირებით.

კვლევა 2022 წელს ჩაატარა გაეროს ბავშვთა ფონდის მხარდაჭერით შვიდ სახელმწიფო უნივერსიტეტში შექმნილი ბავშვთა უფლებების ცენტრებმა. ფსიქიკური ჯანმრთელობის შესახებ ცნობიერების და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სერვისებზე ხელმისაწვდომობის შესწავლის მიზნით ქუთაისის, ბათუმის გორის, სამცხე-ჯავახეთის, თელავის, ზუგდიდის და სოხუმის უნივერსიტეტის 2995 სტუდენტი გამოიკითხა. საველე სამუშაოები ჩატარდა გასული წლის 17 ნოემბრიდან 12 დეკემბრამდე პერიოდში. სიღრმისეული ინტერვიუები ჩატარდა ფსიქიკური ჯანმრთელობის საკანონმდებლო პოლიტიკის შემუშავებაში ჩართულ პირებთან, ადგილობრივი ხელისუფლების ჯანდაცვის სფეროს წარმომადგენლებთან და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტებთან.

აღნიშნული კვლევის შედეგები UNICEF-მა საქართველოს პარლამენტის სპორტისა და ახალგაზრდობის საკითხების კომიტეტის ეგიდით გამართულ შეხვედრაზე, 10 აპრილს წარადგინა.

ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”

სრულად ნახვა
ბიზნესიფსიქოლოგია

მოთხოვნილებათა სამი ძირითადი ჯგუფი კლეიტონ ალფრედის თეორიაში

 

კლეიტონ ალფრედი თავის თეორიაში მოთხოვნილებათა სამ ძირითად ჯგუფზე საუბრობს. ესენია -ეგზისტენციური ანუ საარსებო (E – existence), სოციალური ანუ ურთიერთობებისა (R – Relatedness) და განვითარების (G – Growth) მოთხოვნილებები. ალფრედმა არ განალაგა მოთხოვნილებები იერარქიულად და ამტკიცებდა, რომ შესაძლებელია მათი პარალელური აქტივაცია. ალდერფერის თეორიის თანახმად, თუ რომელიმე ერთი დონის მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებისკენ მიმართული ძალისხმევა მუდმივად ფრუსტრაციით მთავრდება, ადამიანი რეგრესირებს ანუ უბრუნდება ისეთ ქცევას, რომელიც უფრო კონკრეტულ მოთხოვნილებებს აკმაყოფილებს: თუ თანამშრომელს არ შეუძლია თავის სამუშაო ადგილზე პიროვნული ზრდის მოთხოვნილებების დაკმაყოფილება, მან, შესაძლოა, ბოლოს და ბოლოს, თვისი საქმის ზუსტად იმ დოზის შესრულება გადაწყვიტოს, რაც აუცილებელია სამუშაო ადგილის შესანარჩუნებლად და სოციალური მოთხოვნილებების დასაკმაყოფილებლად.

 

წყარო:  Harvard business review

ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

სრულად ნახვა
ფსიქოლოგია

სინესთეზია – ფსიქოლოგიური მოვლენა, რომელიც დღემდე ამოუხსნელია

ფერებს განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს სამყაროში. წარმოუდგენლად დიდია მათი გავლენა ემოციებსა და გრძნობებზე. ფერმა შეძლება შეცვალოს ჩვენი განწყობა და ქცევა,გამოიწვიოს საპასუხო რეაქცია ან პირიქით საერთოს დაგვაკარგვინოს რაიმეს კეთებს სურვილი.  ,,დოქტრინა” გესაუბრებათ იმ უცნაურ დაავადებაზე, რომელსაც სინესთეზია ეწოდება.

 

არსებობს ბევრი უცნაური დავაადება ფსიქოპათოლოგიები, მაგრამ  სინესთეზია (ბერძნ. συναίσθησις — ერთდროული შეგრძნება, ერთობლივი გრძნობა, თანაშეგრძნება) — ფსიქოლოგიაში აღქმის მოვლენა, როდესაც ერთი გრძნობის ორგანოს გაღიზიანებისას მისთვის დამახასიათებელი სპეციფიკური შეგრძნების პარალელურად ჩნდება სხვა გრძნობის ორგანოსთვის დამახასიათებელი შეგრძნებაც. მაგ. ფერადი ყნოსვა, ფერადი სმენა და ა.შ.

არსებობენ ადამიანები, რომლებიც სამყაროს განსხვავებულად აღიქვამენ. მათ მარმარილოს მუსიკა ესმით და სიბნელის გემო იციან. ასეთ ადამიანებს სინესთეტებს უწოდებენ და მათ სინესთეზიის ნიჭი აქვთ. უნიკალური ფენომენი, ბოლომდე შესწავლილი დღემდე არ არის. სამყაროს შეცნობაში ჩვენ გრძნობის ორგანოები გვეხმარება: ენაზე განთავსებული რეცეპტორებით გემოს ვგრძნობთ, ყურებით ხმა გვესმის, თვალებით ვხედავთ, მაგრამ სინესთეზიის მქონე ადამიანები სამყაროს ერთოდროულად რამდენიმე ორგანოს საშუალებით აღიქვამენ. სინესთეზია (synaisthesis) – ბერძნული სიტყვაა და შერეულ ან ერთდროულ შეგრძნებას ნიშნავს.  ის აღმოჩენილი იქნა ფრანსის გალტონის (Francis Galton) მიერ, მე-19 საუკუნეში. ის იყო ჩარლზ დარვინის ნათესავი. მან შეამჩნია ის სიმპტომები, რომელიც ამ დაავადების დროს გააჩნდათ.

მეცნიერული ენით, სინესთეზია წარმოადგენს რეალობის აღქმის ისეთ მოვლენას, როცა გრძნობის ერთი ორგანოს  ამოქმედების დროს ადამიანს უჩნდება შეგრძნება, რომელიც ამ ორგანოსთვის დამახასიათებელი არ არის. მაგალითად, ადამიანი სიბნელეში ყოფნის დროს, სიბნელის გემოს გრძნობს. ეს ჰალუცინაცია არ არის, ეს რეალური გრძნობების კომპლექსია.  რატომ ხდება ასე?! ამ პრობლემის ორი ასპექტიდან ერთ-ერთი ძალზე დამაინტრიგებელია. სინესთეზია გვხვდება ოჯახების შიგნით და გალტონმაც განაცხადა, რომ ამას აქვს შთამომავლობითი, გენეტიკური საფუძველი. მეორე ასპექტი, სინესთეზია შეეხება –შემოქმედებას – სინესთეზია რვაჯერ უფრო ხშირად გვხვდება მხატვრებს, პოეტებს, მწერლებს და სხვა შემოქმედებით ადამიანებს შორის, ვიდრე ჩვეულებრივ მოსახლეობაში. რატომ უნდა იყოს ეს ასე? არსებობს მრავალი თეორია. ერთ-ერთი თეორიის მიხედვით, ისინი უბრალოდ გიჟები არიან. ეს არც თუ ისე მეცნიერული თეორიაა, ასე რომ დავივიწყოთ მის შესახებ. სხვა თეორიის მიხედვით, ისინი მარიხუანის მწეველები და ნარკომანები არიან. ამაში შეიძლება ერიოს სიმართლის მარცვალი რადგან ეს ბევრად ხშირად გვხვდება და ყველამ ვიცით რომ ნებისმიერი კაიფი ჩვენს ფანტაზიას უფრო ამდიდრებს,მაგრამ არა. ეს დააადება ასეთი მარტივი ამოსახსნელი არ არის.

ნეიროფიზიოლოგები დღემდე ვერ თანხმდებიან, თუ რას წარმოადგენს სინესთეზიის მოვლენა. ერთ-ერთი თეორიის თანახმად, სინესთეტის ტვინში ნეირონები სპონტანურად ცვლიან ელექტროიმპულსებს და შედეგად, ადამიანის ცნობიერებაში შეგრძნებებს შორის უცნაური ურთიერთკავშირი ჩნდება.

ამის ნათელი მაგალითია –  რუსი მწერალი ვლადიმერ ნაბოკოვი, რომელმაც სინესთეზიის ნიჭი დედისგან მიიღო. 7 წლის ასაკში ის ფერადი კუბებით თამაშობდა, რომელზეც ციფრები ეწერა. მას არ მოეწონა ამ ფერთა განლაგება, დედამისი კი მიხვდა, რომ ბავშვის წარმოსახვაში არსებული ფერები არ ემთხვეოდა რეალურ ფერებს. ასე დადგინდა რომ მას სინესთეზია აღმოაჩნდა. მეცნიერები ამბობენ რომ სინესთეზია ბავშვებში წლინახევრამდე არეულია. მისი ვაჟი ასევე იყო სინესთეტიკი. თანამედროვე მეცნიერება სინესთეზიის რამდენიმე გავრცელებულ ფორმას გამოყოფს ესენია:

-ვიზუალური სინესთეზია, როცა ინიდივიდი ვიზუალურ გამოსახულებას ფერებად აღიქვამს; —ფერადი სმენა, რომელიც ყველაზე ხშირად მუსიკოსებშია გავრცელებული. ამ ნიჭის მქონე ადამიანები ბგერებს ფერებად აღიქვამენ.

– გემოს სინესთეზია, რომელიც არ გულისხმობს რაღაცის ენით გასინჯვას, არამედ ნიშნავს, რომ ამა თუ იმ საგნის დანახვისას, ადამიანს უჩნდება გემოს ასოციაციები, მაგალითად, კონკრეტულ სიმღერას მისთვის შეიძლება მარწყვის მურაბის გემო ჰქონდეს.

– სმენითი სინესთეზია ადამიანს მაშინ აქვს, როცა ამ თუ იმ საგნის დანახვაზე კონკრეტული ბგერები ან მუსიკა ესმის. სინესთეზიის ფენომენი განსაკუთრებით გავრცელებულია შემოქმედ ადამიანებში. მაგალითად, მოცარტი ამტკიცებდა, რომ რე მაჟორულ გამას ფორთოხლისფრად ხედავს, სი ბემოლ მინორი კი შავი ფერისაა. სინესთეზიის მქონე ადამიანები ხშირად მუსიკის მოსმენის დროს ფერებად ხედავენ და შემდეგ ამ ყველაფერს ხატავენ. არსებობს უამრავი ნახატი, რომელიც ასე შეიქმნა.

უნგრელმა კომპოზიტორმა ფრანც ლისტმა ერთ-ერთი კონცერტის დროს სთხოვა ორკესტრს, „უფრო ლურჯად დაეკრათ”.

ცნობილი ლინგვისტი – ანტუან თომსონი დააბადის კი უნიკალური ნიჭი ჰქონდა – ის გარშემო არსებულ საგნებს ციფრებად აღიქვამდა, მათ შორის სახლებს, ხეებსა და მეგობრების თმასაც კი.

ბერძენი ფილოსოფოსი პითაგორე დარწმუნებული იყო, რომ ყველა ადამიანს საკუთარი, პირადი მუსიკა აქვს. ის ამტკიცებდა, რომ ყველა ცოცხალ არსებასა და ნივთს გააჩნია საკუთარი რიცხვი, ფერი, ფორმა და ბგერითი ინტერვალი.

XIX საუკუნეში ამ ფენომენს პათოლოგიას უწოდებდნენ, თუმცა დღესაც, მეცნიერებამ ბოლომდე ვერ გამოიკვლია, თუ რა ფაქტორებითაა გამოწვეული სინესთეზია. ბოლო კვლევებმა აჩვენა, რომ სინესთეზიის ნიჭის შეძენა ხელოვნური გზითაც შეიძლება. მაგალითად, არსებობს ფაქტები, როცა სინესთეზია განუვითარდათ მხედველობა დაკარგულ ადამიანებს. რეალურად სინესთეზიის მქონე ადამიანები თუნდაც წერილობით სინესთეზიასე თითოეულ ასოს ერთი და იგივე ფერს შეუსაბამებენ წლების განმავლობაში. ანუ მათთვის ეს ფერთა რუტინა ძალიან იშვიათად ან თითქმის არ იცვლება. უნდა გვახსოვდეს ასევე, რომ ყველა სინესთეზიით დაავადებულ ადამიანს საკუთარი ფერები გააჩნია.

2014 წელს მეცნიერებმა ჩაატარეს ექსპერიმენტი, რა დროსაც რამდენიმე ადამიანს სპეციალური პროგრამით ასწავლეს ციფრების ამა თუ იმ ფერზე მიბმა. ანუ კონკრეტული ასოს დანახვაზე ექსპერიმენტის მონაწილეს უნდა ,,შეეგრძნო” გარკვეული ფერი. ექსპერიმენტის შედეგად გაირკვა, რომ საბოლოოდ, მოხალისეებმა ასოების აღქმა მხოლოდ ფერადი ასოციაციების საშუალებით დაიწყეს და ეს უნარი მათ ექსპერიმენტის დასრულების შემდეგაც შეუნარჩუნდათ. უფრო მეტიც, ასოებმა მიიღეს პირადი დახასიათება, მაგალითად ,,ხ” ასო მოწყენილი გახდა, ,,ვ” კი – მშვიდი და ა.შ.

რამდენიმე წლის წინ, მსოფლიო მედია წერდა ფენომენალურ მოვლენაზე, როცა კანადელ მამაკაცს ინსულტის შემდეგ სინესთეზიის ნიჭი გაუჩნდა. ის გრძნობდა, რომ გარკვეული ფერით დაწერილი ასოები მასში გაღიზიანებას იწვევს, ლურჯი ფერის დანახვაზე პირში ჟოლოს გემო ჰქონდა, ჯეიმს ბონდის შესახებ მხატვრული ფილმის საუნდტრეკის მოსმენის დროს კი ორგაზმისთვის დამახასიათებულ კონვულსიებს გრძნობდა. შეშინებულმა მამაკაცმა ექიმებს მიმართა, რომლებმაც დაადგინეს, რომ ინსულტის შედეგად დაზიანებული ტვინი ცდილობდა ნეირონებს შორის ქაოტური კავშირების ხელახლა ჩამოყალიბებას. სინესთეზიის ყველაზე ამოუცნობი და იდუმალი ფორმა ე.წ. სარკისებური შეხების სინესთეზიაა, როცა ადამიანი სხვის ფიზიკურ შეგრძნებებს გრძნობს. აშშ-ში მცხოვრებ ექიმს ჯოელ სალინასს სინესთეზიის სწორედ ეს ფორმა აქვს. ჩახუტებულ ადამიანებს როცა ხედავს, სიამოვნებას განიცდის. მაგრამ სხვა ადამიანის ფიზიკური ტკივილი მასაც ანიჭებს ტკივილს. სალინასი მასაჩუსეტსის ცენტრალური კლინიკის ნევროლოგია, როცა მის პაციენტს ზედა კიდურის ამპუტაციის ოპერაცია უტარდებოდა, ექიმი წარმოუდგენელ ტკივილს განიცდიდა, თუმცა ამბობს, რომ ეს ნიჭი მას საშუალებას აძლევს, პაციენტებთან ურთიერთობაში ფსიქოლოგიური ბარიერი გაარღვიოს და მათთან უფრო ახლოს იყოს.

არსებობს კიდევ უფრო უცნაური სინესთეზიის სახეები,მაგალითად :
-ერთ ერთ ყველაზე იშვიათ და საინტერესო ფორმას „დრო-სივრცის სინესთეზია“ (Time-Space Synesthesia) წარმოადგენს. ხსენებული ფენომენის დროს, ადამიანს შესწევს უნარი გარკვეული ფიგურები და ობიექტები სივრცეში წარმოიდგინოს და იშვიათ შემთხვევავში დაინახოს კიდეც. დრო-სივრცის აღქმის უნარის გამძაფრებისას ადამიანი ახერხებს დროის ინტერვალების ვიზუალურ აღწერას და დამახსოვრებას. აღნიშნულ შემთხვევას იკვლევს ცნობილი მეცნიერი სინესთეზიის განხრით იულია სიმნერი და მას ერთ ერთ ყველაზე მაღალ ხარიხს ანიჭებს და განსაკუთრებით კომპლექსურ ფორმად მოიხსენიებს. ხშირ შემთხვევაში ფიგურების სამგანზომილებაში ვიზუალიზაცია და მათი სივრცეში მანიპულირებაც ხდება.

– ტაქტილური (შეხებითი) გამოვლინების დროს, სინესთეტი სხვის სხეულზე დანახულ შეხებას, საკუთარ სხეულზე გრძნობს. მგავსი სინესთეზიის მქონეები კარგი ინსტუიციით და მაღალი მგრძნობელობით გამოირჩევიან. ეს ფენომენი გამოწვეულია სარკისებური ნეირონების ზედმეტი აქტიურობით. სარკისებური მექანიზმი ყოველ ადამიანს გააჩნია, მაგრამ ტაქტილური სინესთეტები სხვა ადამიანთან ბევრად ახლო მგრძნობელობით კონტაქტში იმყოფებიან და შეგრძნებების აღქმა კიდევ უფრო მძაფრად ხდება. ხსენებული შემთხვევა წინამორბედისგან განსხვავებით, რომელიც ასი წლის წინ აღწერეს პირველად, ბევრად ახალია და ის 2005 წელს დოქტორმა ჯემი ვარდმა შეისწავლა პირველად.

-ასევე საკმაოდ ცნობილი ფორმაა აურის აღქმითი (ხედვითი) სინესთეზია. ამ დროს, სინესთეტის მიერ, დაკვირვების ობიექტის გარშემო არსებული ფორმები და ფერები აღიქმება და იცვლება იმისდამიხედვით თუ რა ხასიათზე და ემოციურ მდგომარეობაშია ესა თუ ის ადამიანი. სავარაუდოდ, ყველასთვის ცნობილი „ინდიგო თაობა“ (ცისფერი აურით) სწორედ ამ ფენომენის შედეგად იქნა აღმოჩენილი.

-ასევე მეტნაკლებად ცნობილ სინესთეტურ ფორმას მიეკუთვნება Ticker-Tape-Synesthesia, რომლის დროსაც მოსმენილი ტექსტის სუბტიტრებად წარმოდგენა, ანდაც მისი წარმოსახულ კლავიატურაზე აკრეფა ხდება.

– ცნობილია ასევე სინესთეზიის ფორმა, რომლის დროსაც ყოველდღიურ ცხოვრებაში, ამა თუ იმ (ბასრ, ხორკლიან, პრიალა) საგანზე შეხებისას იცვლება ადამიანის ხასიათი და მისი ემოციური მდგომარეობა იმისდა მიხედვით თუ რა გავლენას ახდენს ესა თუ ის ობიექტი მის გრძნობებზე. ალბათ ერთ ერთი ყველაზე ცნობილი სინესთეტი დედამიწის ისტორიაში, იოჰან ვოლფგანგ გოეთე იყო, რომელსაც „ფერთა თეორიის“ შქემნაში მისი ორიგინალური ნიჭი და სამყაროს სინესთეტური აღქმა დაეხმარა.

როგორც ზევით ვახსენეთ, ბევრ ცნობილ ადამიანს სჭირდა ე.წ სინესთეზიის პათოლოგია.კომპოზიტორი ალექსანდრე სკრაბონი ნოტებს ფერებად აღიქვავდა, მხატვარი ვასილი კანდინსკის კი, პირიქით, ფერების ხმა ესმოდა. მაინც რა არის ამ უცნაური დააადების მიზეზი?! და არის თუ არა ეს დაავადება ნიჭი?! გენეტიკურია თუ არა ?! როგორც ჩანს ამ კითხვაზე პასუხი ძალიან დიდი დროის მერე თუ გვექნება.

ცოტა სიგიჟეა იმაზე ფიქრი, რომ სტატისტიკის მიხედვით,  ყოველ 2000 ადამიანში ერთს სინესთეზია სჭირს და უმეტესობა ამ ყველაფერს ნორმალურად აღიქვამს, რეალურად ისინი ვერც კი ხვდებიან რომ სწორედ ყველაზე დიდი საკითხის მატარებლები არიან. მეცნიერებმა ასევე დაამტკიცეს ის ფაქტი, რომ ერთ წლამდე ყველა პატარა ბავშვს სჭირს სინესთეზია.

ვილაიანურ რამაჩანდრანი თავის გამოსვლაში სინესთეზიის შესახებ გვეუბნება,რომ : რა იქნება, თუ ეს გენი გამოხატულებას პოულობს ყველგან, ტვინის შიგნით და ყველაფერი გადაბმულია? დაფიქრდით, რა საერთო აქვთ ყველა მხატვარს, მწერალს, პოეტს — მეტაფორული აზროვნების უნარი, რომელიც, ერთმანეთთან აკავშირებს ერთი შეხედვით განსხვავებულ იდეებს, როგორიცაა, ,,ეს აღმოსავლეთია და ჯულიეტა მასში მზეა.” თქვენ ხომ არ მიგაჩნიათ, რომ ჯულიეტა მზეა — იმ გაგებით, რომ ის მანათობელი ცეცხლოვანი ბურთია? ანუ შიზოფრენიკები ასე ფიქრობენ, მაგრამ ეს სხვა ისტორიაა, არა? ნორმალური ადამიანები იტყვიან, რომ ის მზესავით თბილია, მზესავით განსხივოსნებულია, მზესავით მზრუნველია. თქვენ მყისიერად მოძებნეთ კავშირები. 20:48 და თუ თქვენ ახლა იგულისხმებთ, რომ ეს უფრო დიდი გადახლართვები და კონცეფციები ტვინის სხვა არეებშიც გვხვდება, ეს შექმნის უფრო მეტ მიდრეკილებას მეტაფორული აზროვნებისა და შემოქმედებისკენ სინესთეზიის მქონე ადამიანებში. და შედეგად, სინესთეზიის რვაჯერ მეტად გავრცელებულ შემთხვევებს პოეტებს, მხატვრებსა და მწერლებს შორის. ეს სინესთეზიის ძალიან ფრენოლოგიური ხედვაა.

ვილაინურის სიტყვებით ვამთავრებ მე ჩემს სტატიას და გეკითხებით თქვენ : „ოდესმე თუ გიგრძვნიათ ლურჯი ფერისგან ჟოლოს გემო?!”

 

 

ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”

 

სრულად ნახვა
მედიცინაფსიქოლოგია

მეცნიერები დეპრესიის წინააღმდეგ ბრძოლის ახალ გზას გვთავაზობენ

ადამიანებს, რომლებიც დეპრესიისგან განიკურნენ, მაგრამ მეხსიერებაზე, კონცენტრაციასა და შემეცნებით ფუნქციაზე მის დეპრესიისგან დატოვებულ კვალს ებრძვიან, სტიმულანტი მოდაფინილი დაეხმარებათ.

ამის შესახებ მეცნიერები იმ კვლევაზე დაყრდნობით იუწყებიან, რომლის შედეგებიც საზოგადოებისთვის სამშაბათს გახდა ცნობილი.

მედიკამენტი მოდაფინილი ჩვეულებრივ ძილის ისეთი დარღვევების დროს ინიშნება, როგორიცაა ნარკოლეფსია.  კემბრიჯის უნივერსიტეტის მკვლევარები ამტკიცებენ, რომ მედიკამენტი მნიშვნელოვნად აუმჯობესებს მეხსიერებას და ეფექტურია დეპრესიის აღმოსაფხვრელად.

ისინი აცხადებენ, რომ დეპრესიის მკურნალობისას პაციენტები და ექიმები განწყობის გაუმჯობესებაზე არიან ფოკუსირებული და არ ითვალისწინებენ ისეთ მნიშველოვან ფაქტორს, როგორიცაა დეპრესიის ზეგავლენას თავის ტვინზე.

„შეცნებითი დისფუნქცია არის დეპრესიის მკურნალობის არასათანადოდ გათვალისწინებული ფაქტორი. ადამიანები ხშირად მიმართავენ ფსიქიატრებს მეხსიერებასთან დაკავშირებული ჩივილებით. ჩვენმა კვლევამ აჩვენა, რომ შესაძლოა, მოდაფინილი გამოსავალი იყოს,“ – აცხადებენ კემბრიჯის უნივერსიტეტის მეცნიერები, რომლებმაც კვლევის ფარგლებში 60 დეპრესიის დიაგნოზით ნამკურნალევი  ადამიანი გამოიკვლიეს და აღმოაჩინეს, რომ მათ, ვინც  გარკვეული პერიოდის განმავლობაში მოდაფინილი მიიღეს, მეხსიერებასთან დაკავშირებული უმნიშვნელო პრობლემები ჰქონდათ განსხვავებით იმათგან, ვინც აღნიშნულ მედიკამენტს არ ღებულობდა.

ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის შეფასებით, დეპრესია საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ნომერ პირველ პრობლემაა, რომლითაც მსოფლიოს მასშტაბით 350 მილიონი ადამიანია დაავადებული. ორგანიზაცია ყველა ქვეყანას მოუწოდებს, დაავადების წინააღმდეგ ბრძოლას მეტი ყურადღება დაუთმონ.

 

წყარო: Reuters

მასალა მოამზადა: თამარ ტაბატაძემ
ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”

 

 

სრულად ნახვა
ფსიქოლოგია

ემოციური კავშირი შვილთან და მისი მნიშვნელობა

    რას ნიშნავს იყო ახლოს შვილთან? იქნებ ეს ნიშნავს დაატარებდე ყველგან და დაყვებოდე, რომ მარტო არაფრის კეთება მოუწიოს, ან იქნებ ეს განისაზღვრება იმით თუ რამდენ საათს ვატარებთ ერთ ოთახში? პასუხია  – არა.

ემოციურად ახლოს ყოფნისათვის არ არის საჭირო მთელი დღე ერთ ოთახში ან სახლში იყოთ ერთად, მთავარია თუ როგორი მჭიდრო კავშირია ამ ერთად ყოფნის დროს. მაგალითად: ოჯახში მამა ტელევიზორს უყურებს, ბავშვი სათამაშოებით თამაშობს, დედა კი ტანსაცმელს აუთოვებს. მოყვანილ მაგალითში ისინი ერთად არიან, ერთ ოთახში, თუმცა არავითარი კავშირი მათ საქმიანობას  შორის არ არის. მჭიდრო ემოციურ კავშირს არ სჭირდება მთელი დღე. მშობლებსა და ბავშვს შორის, საკმარისი დრო დღეში ერთი ან ნახევარი საათიც შეიძლება იყოს ბავშვისათვის, თუ ეს დრო იქნება მჭიდრო კომუნიკაციაზე აგებული. ამაში იგულისხმება, რომ ამ დროის მანძილზე პატარა და დედ-მამა ერთად აკეთებდნენ რაიმეს: შეიძლებ ერთად თამაშობდნენ, ან ქმნიდნენ რაღაც  სახალისოს. ასევე შეიძლება მამა-შვილი ეხმარებოდეს დედას შესასრულებელ, ბავშვის ასაკის შესაბამის,  სახლის საქმეებში. ასეთი გუნდური მუშაობა, მეტად ეფექტურია რადგან სახალისოა, საქმეც მარტივად კეთდება და პატარაც ბავშვობიდან ეჩვევა წესრიგს. მშობლის მიერ მძიმე  სამუშაო დღის შემდეგ თამაშში გატარებული ერთი ასეთი საათი მეტი ემოციური ენერგიის გადამცემი იქნება ბავშვისათვის, ვიდრე ერთ ოთახში სხვადასხვა საქმით დაკავებული ადამიანების ყოფნამ მთელი დღის მანძილზე.

ასევე მნიშვნელოვანია რომ პატარა იღებდეს  შექებას. ხშირად გვავიწყდება შევამჩნიოთ პატარას მიღწევები, რადგან რაც ჩვენთვის მარტივია, მატივი გვეჩვენება სხვისთვისაც. რა თქმა უნდა, საჭიროა შემჩნევის მიცემაც, რათა ბავშვმა იცოდეს საზოგადოებაში მიგებული ქცევის წესები, თუმცა ვეცადოთ რომ არ შევზღუდოთ ბავშვის მოძრაობა და აქტივობა   საჭიროების გარეშე. რაც უფრო მეტად მოძრავია ბავშვი, მით მალე და კარგად ვითარდება. ამასთაავე ბავშვი, რომელიც შეზღუდული არ არის მშობლის აკრძალვებით, იზრდება მეტად შემოქმედებითი.

არ არის საჭირო ბავშვს შევუქოთ ყველაფერი, თუ რამე მას არ გამოსდის ან არ მოსწონს საკუთარ გარეგნობაში. ნუ დაუწყებთ საპირისპიროს მტკიცებას. მას ამის დაჯერება შეიძლებ გაუჭირდეს. შეიძლება თქვენს პატარას რაიმე მართლაც არ გამოსდიოდეს, თუმცა აუცილებლად იქნება ისეთი რამ, რაც გამოუვა, ამიტომ აღმოაჩინეთ ასეთი დეტალები და ის შეაქეთ მასში. რაც უფრო ადეკვატური იქნება თქვენი შექება, მით უფრო მეტად დაიჯერებს ბავშვი მას.

საჭიროა, გვახსოვდეს, რომ როდესაც ბავშვი გვიყვება თავის პრობლემებსა ან მიღწევაზე, აუცილებელია, მას მოვუსმინოთ, მანამ არ გამოხატავს თავის ემოციას ბოლომდე. ამასთანავე, რაც არ უნდა უმნიშვნელოდ მოგეჩვენოთ ესა თუ ის ნაამბობი, ნუ აგრძნობინებთ ბავშვს ამას. ასეთ შემთხვევაში თქვენ მოახერხებთ მის გაგებას, მისი ნდობის მოპოვებას  და დიდი ალბათობით შემდეგშც გადაგიშლით გულს. თუ ფიქრობთ, რომ თქვენი შვილი ჩაკეტილია, შეგიძლიათ, თავად გადაუშალოთ გული და მოუყვეთ, თუ რა გაწუხებდათ მის ასაკში, რა გეშლებოდათ. თქვენი გულწრფელობა და ნდობა იქნება წინ გადადგმული ნაბიჯი, რომელიც მასაც მისცემს საფუძველს, გულწრფელად და მოურიდებლად გადაგიშალოთ გული.

 

ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”

 

 

სრულად ნახვა
ფსიქოლოგია

ნარცისიზმი, როგორც დაავადება და მისი ნიშნები

ნარცისიზმი ეგოიზმის, მედიდურობისა და პატივმოყვარეობის პიროვნული თვისებაა. თავად ტერმინი ფროიდმა შექმნა ნარცისის მიხედვით. ბერძნულ მითოლოგიაში, ნარცისი იყო პათოლოგიურად ეგოცენტრული ახალგაზრდა კაცი, რომელსაც აუზში თავისი ანარეკლი შეუყვარდა. ფროიდს სჯეროდა, რომ ნარცისიზმი დაბადებიდან ყოველი ჩვენგანის მნიშვნელოვანი ნაწილია. ენდრიუ მორისონის მტკიცებით, ჯანმრთელი ნარცისიზმის ზომიერი რაოდენობა ინდივიდის მოთხოვნებს საშუალებას აძლევს დაბალანსდეს სხვებთან ურთიერთობაში. 

ამ დაავადებას პირველად 1968 წელს მიაქციეს ყურადღება. ის თავდაპირველად აღინიშნებოდა, როგორც ეგოცენტრიზმი–საკუთარ თავზე გადამეტებული ყურადღების მიმართვა.

ფსიქოლოგიაში და ფსიქიატრიაში გადამეტებული ნარცისიზმი პიროვნული აშლილობების კატეგორიაში შედის. ზიგმუნდ ფროიდს სჯეროდამ რომ ნარცისიზმი ჩვენი ცხოვრების ერთ–ერთი მნიშვნელოვანი კომპონენტია დაბადებიდან.სხვა ფსიქოლოგის ენდრიუ მორისონის აზრით კი, მოზარდებში ნარცისიზმის ზომიერი გამოვლინება აუცილებელია, ვინაიდან ის ხელს უწყობს კარგი ურთიერთობების დამყარებას სხვებთან.

,,საკუთარ თავზე ავადმყოფური შეყვარება” ეს არის ერთ–ერთი განმარტება ამ ტერმინისა. ამ ჰიპოთეზის თანახმად, ნარცისიზმით შეპყრობილი ადამიანები საათობით ათვალიერებენ საკუთარ თავს სარკეში, ეს გაუცნობიერებლად ხდება, ისინი საკუთარი თავის მიხედვით ადგენენ სილამაზის და სრულყოფილების კრიტერიუმებს. სჯერათ, რომ ყველას უნდა მოსწონდეთ და აღფრთოვანებულები იყვნენ მისით. ადვილად ბეზრდებათ ყველაფერი და ყოველთვის ცდილობენ ცვლილებების შეტანას თავიანთ ცხოვრებაში. მეორეს მხრივ ამ ადამიანებს ახასიათებს ძლიერი მიჯაჭვულობა ერთ კონკრეტულ ადამიანთან თუ რაიმე სხვასთან. სხვა კრიტერიუმებია:

– კრიტიკაზე სიბრაზით, სირცხვილითა და დამცირებით რეაგირებს.

– იყენებს სხვების უპირატესობას, რათა თავის დასახულ მიზანს მიაღწიოს.

– აზვიადებს საკუთარ მნიშვნელობას.

– აზვიადებს თავის მიღწევებსა და ტალანტს.

– ერთობა არარეალური ფანტაზიებით წარმატების, ძალის, სილამაზის, ინტელექტისა და რომანტიკის შესახებ.

– უსაფუძვლოდ დიდი მოლოდინი, რომ მის მიმართ კეთილგანწობილნი იქნებიან.

– ითხოვს მუდმივ ყურადღებასა და კეთილგანწყობას სხვებისგან.

– უმიზეზოდ ეჭვიანია.

– იგნორირებას უკეთებს სხვა ადამიანის გრძნობებს.

– აქვს აკვიატებული ინტერესები.

– მოქმედებს უმეტესად ეგოისტური მიზნების მისაღწევად.

ნარცისები ერთი შეხედვით მიმზიდველნი და მომხიბვლელები არიან და უმეტესად უპირატესობა აქვთ, როდესაც ადამიანს პირველად ხვდებიან. თუმცა საბოლოო შედეგები მათთვის სავალალოა, მაგალითად, წარუმატებლობა გრძელვადიან, პირად ურთიერთობებში.

ერთი შეხედვით პრობლემა საკმაოდ მარტივია, „ადამიანი, რომელსაც საკუთარი თავი შეუყვარდა“, მაგრამ მეორე მხრივ, საკითხი მეტად რთული და აქტუალურია. ნარცისიზმი აღიარებულია, როგორც დაავადება და იგი შეტანილია „სპეციფიკურ პიროვნულ აშლილობათა“რიცხვში. ამ ტიპის ადამიანებს აღმატებული წარმოდგენა აქვთ საკუთარ თავზე; ისინი არიან მკვეხარა და პრეტენზიულნი. მუდმივად დაკავებულნი არიან ფანტაზიით საკუთარი განუზომელი წარმატების, ძალაუფლებისა და ინტელექტუალური ბრწყინვალების შესახებ. თვლიან, რომ განსაკუთრებულნი არიან, რის გამოც სხვებისგან ელიან თაყვანისცემას და განსაკუთრებულ პრივილიეგიებს. მიიჩნევენ, რომ საუკეთესოს ღირსნი არიან და ცდილობენ მაღალი სტატუსის მქონე ადამიანებთან დაკავშირებას. ისინი ექსპლუატაციას უწევენ ადამიანებს და ნაკლებად აინტერესებთ მათი განცდები. მათ შურთ სხვების ქონებისა და მიღწევების და ფიქრობენ, რომ სხვებსაც შურთ მათი. არიან ქედმაღალნი და არ მიიჩნევენ სხვებს თავის ტოლად. საუბრის დროს ვერ მალავენ ირონიასა და სარკაზმს.

გადაჭარბებული აღიარების მოთხოვნილება, სურვილი იყო უპირველესი, მაგრამ ნარცისის პიროვნებაში აქვე ჩნდება დიდი კონტრასტი. მას, როგორც წესი, აქვს ხოლმე დაბალი თვითშეფასება და როგორც ფროიდი იტყოდა, იგი ცდილობს საკუთარი „ეგოს“ დაცვას–ეძებს პოზიტიურ სტიმულებს გარემოში, რათა მოახდინოს კოგნიტური დისონანსის დაძლევაა. მისთვის მისაღებია ნებისმიერი კომპლიმენტი, თუნდაც რეალობას მოკლებული, მაგრამ ნეგატიურად რეაგირებს უმნიშვნელო კრიტიკაზეც კი. ხშირად ადამიანი, რომელიც მას აკრიტიკებს, მისთვის გადაიქცევა შურისძიების ობიექტად, მტრად, რომელიც უნდა დაამარცხოს. თუმცა,
არსებობს მეორე გამოსავალიც, ნარცისი უბრალოდ აუფასურებს მაკრიტიკებელს, მას მიანიჭებს, რაც შეიძლება, დაბალ სტატუსს, შემდგომ უკვე კი ახდენს მისი აზრისა და დამოკიდებულების უგულებელყოფას.

როგორია ნარცისის ირგვლივ არსებული სოციალური გარემო?
კვლევების თანახმად დადგენილია, რომ ნარცისი მუდამ ცდილობს განახორციელოს ცვლილებები ცხოვრებაში, ეს მას ეხმარება თვითშეფასების ამაღლებაში. მაგრამ რამდენად გამოდის მას ეს ცვლილებები თანხმობაში მოიყვანოს ინტიმურ ცხოვრებასთან? თავად ნარცისი მიიჩნევს, რომ იგი ყველას მეგობარია, რომ მასთან მეგობრობა ერთგვარი საჩუქარი და ჯილდოა სხვებისთვის. მაგრამ რეალური სურათი საპირისპიროს გვიჩვენებს, ის არის მარტოსული და ვერ ახერხებს ურთიერთობების შენარჩუნებას. ხშირად განდიდების ბოდვებს იგი მიჰყავს სრულ
იზოლაციამდე. საზოგადოება მას გაურბის, ნარცისი კი მიიჩნევს, რომ უბრალოდ მისი შურთ. რაც შეეხება სასიყვარულო ურთიერთობებს, მათთვის დამახასიათებელია შედარებით ხანმოკლე, ზედაპირული სიყვარული. მათთვის, რაოდენობა ყოველთვის უფრო მნიშვნელოვანია ხარისხზე. შესაბამისად, ცდილობენ რაც შეიძლება მეტი გული დაიპყრონ და რაც შეიძლება მეტი კომპლიმენტი მიიღონ. ურთიერთობებში ისინი ნაკლებად გამოხატავენ გრძნობებს, მათთვის სიყვარული სულაც არ არის რეციპროკული–მოითხოვენ, მაგრამ სამაგიეროს არ გასცემენ. ნარცისიზმის სიმწვავეს სწორედ, რომ სოციალური ურთიერთობები განსაზღვრავს.

ნარცისიზმი განსაკუთრებით გავრცელებულია სიყმაწვილის ასაკის გოგონებსა და ბიჭებშიეპიზოდს მათი სექსუალურობის ჩამოყალიბებაში .რაც შეეხება გამომწვევს მიზეზებს, ნარცისიზმი ხშირად გამოდის, როგორც ბავშვის იზოლირებული აღზრდის და მასზე ჰიპერმზურნველობის ან ემოციური  უკმარისობის შედეგი. ზ. ფროიდის ფსიქოანალიტიკურ თეორიაში ნარცისიზმი აიხსნებოდა, როგორც აუცილებელი ეტაპი ლიბიდოს განვითარებაში და როგორც პიროვნების დევიანტური (სოციალური დარღვევა) განვითარების ფორმა. ეს ყოველივე კი ვლინდება პიროვნების უუნარობაში უყვარდეს და უყვარდეთ . თავად ბავშვზე ჰიპერმზრუნველობა მშობლების მხრიდან ფროიდის მიერ განიხილებოდა, როგორც მშობელთა ნარცისიზმის რეციდივი. ანუ შეიძლება ითქვას, რომ, რიგ შემთხვევებში, ნარცისიზმი „გადამდებიც“ კია.

 

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

სრულად ნახვა
1 2 3 20
Page 1 of 20