ეს საინტერესოა

ცნობილი “აზოვის ბატალიონი” ყირიმის ანექსიის პერიოდში რუსეთის პირველი შეტევების შესაჩერებლად შეიქმნა აზოვის ზღვის სანაპირო რეგიონში. 2014 წელს ბატალიონი ჩამოყალიბდა, როგორც მოხალისე სამხედრო პირთა გაერთიანება.
ზოგიერთი წყაროს მიხედვით, თავდაპირველად ჯგუფი სახელმწიფოსგან დამოუკიდებლად ფინანსდებოდა, ებრაელ-უკრაინელი მილიარდერისა და ოლიგარქის იჰორ კოლომოისკის მიერ. 2014 წლის სექტემბერში, აზოვის ბატალიონმა განიცადა რეორგანიზაცია, გადაკეთდა პოლკად და ჩაირიცხა უკრაინის ეროვნულ გვარდიაში. მეთაურთან და უკრაინელ მებრძოლებთან ერთად სამხედრო შენაერთში სამხედროები მსოფლიოს 22 ქვეყნიდან არიან, მათ შორის ბევრი ქართველი სამხედროც მსახურობს. ქვედანაყოფს ხელმძღვანელობს ეთნიკურად ფინელი დენის პროკოპენკო და 1979 წელს ხარკოვში დაბადებული ანდრეი ბილეცკი. 2014 წელს ციხიდან გამოსვლის შემდეგ, ბილეცკი ხარკოვის, დონეცკის, პოლტავისა და ლუგანსკის ოლქების უსაფრთხოების ბლოკის ხელმძღვანელად დანიშნეს. ამავე წელს მისი ინიციატივით დაარსდა მოხალისეთა ბატალიონი “აზოვი”. ჯერ კიდევ 2014 წლის ოქტომბრის ვადამდელ საპარლამენტო არჩევნებზე ბილეცკი უმაღლესი რადას ეროვნული უსაფრთხოებისა და თავდაცვის კომიტეტის თავმჯდომარის მოადგილედ აირჩიეს. რამდენიმე წლის წინ, ჩეჩნეთის ლიდერმა, კადიროვმა ადრეი ბილეცკის ლიკვიდაციისთვის 500 ათასი დოლარი დააწესა. 2022 წლის 7 მარტს დენის პროკოპენკომ გაავრცელა ვიდეომიმართვა, სადაც საერთაშორისო საზოგადოებას მოუწოდებდა ცის ჩაკეტვას ჰუმანიტარული კრიზისის თავიდან აცილების მიზნით.
2022 წელს უკრაინაში რუსეთის შეჭრის შემდეგ, ბატალიონმა კვლავ მიიპყრო მსოფლიოს ყურადღება ორი მიზეზის გამო. გვახსოვს, რომ რუსეთის პრეზიდენტმა, ვლადიმერ პუტინმა მსგავსი სამხედრო შენაერთის არსებობა დაასახელა უკრაინაში ომის დაწყების ერთ-ერთ მიზეზად და მეორე მიზეზი მარიუპოლის ალყის პერიოდში ქალაქის დაცვა გახდა. ქალაქ მარიუპოლს, სადაც რუსეთი განსაკუთრებით სასტიკად აწარმოებს ომს და რომლის მოსახლეობაც 500 000-ს შეადგენს, ამჟამადაც აზოვის ბატალიონი იცავს.
უნდა აღინიშნოს, რომ დაჯგუფება დასავლურ მედიაში ომამდე ექსტრემისტულ დაჯგუფებად არაერთხელ მოხსენიებულა. ბატალიონი ტერორისტული დაჯგუფებების სიაშიც შედიოდა, თუმცა შემდეგ ამოიღეს. „უკრაინა მსოფლიოში ერთადერთი ერია, რომელსაც შეიარაღებულ ძალებში ჰყავს ნეონაცისტური ფორმირება“, – წერდა 2019 წელს აშშ-ში დაფუძნებული ჟურნალის Nation-ის კორესპონდენტი.

მასალა მოამზადა: ნინი ხეცურიანმა

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

საიდუმლოებებით მოცული ბარჰაუტის ჭა მდებარეობს აღმოსავლეთ იემენში, მას ასევე ჯოჯოხეთის ჭასაც უწოდებენ. ჭის სიღრმე 100-250 მეტრამდე უნდა იყოს და იგი ამ დროისათვის არ არის კარგად შესწავლილი. იემენის ოფიციალური პირები ამბობენ, რომ არ იციან რა შეიძლება ხდებოდეს მის ფსკერზე, თუმცა, ხვრელიდან ამოსული საშინელი სუნი ძლიერდება.

გიგანტური ხვრელი მაჰრას პროვინციის ერთ-ერთ უდაბნოში მდებარეობს და მაჰრას გეოლოგიური კვლევისა და მინერალური რესურსების მართვის გენერალური დირექტორი ამბობს, რომ ხვრელი ძალიან ღრმაა და ფსკერამდე ჯერ არავინ ჩასულა, ამის მიზეზი ჟანგბადის ნაკლებობა და ჩახუთული გარემოა.

ადგილობრივებში არსებობს ცრურწმენები ჯოჯოხეთის ჭასთან დაკავშირებით, რომ თითქოს ჭამ შეიძლება მის სიახლოვეს მისული ობიექტები შეიწოვოს, რომ ჭაში ზებუნებრივი არსებები, ჯინები ცხოვრობენ. სახელიც ჭამს ამ ყველაფრის გამო მიიღო და ადგილობრივებს ჭასთან მიახლოებაც კი აშინებთ.

ხვრელში მზის სინათლე შორს ვერ აღწევს და მაღლიდან ბევრი არაფერი ჩანს, ვიდეოგრაფები კი აღნიშნავენ, რომ ჭაში გადაღება თითქმის შეუძლებელია, თუმცა აშკარაა, რომ ბარჰაუტის ჭა ბევრ სამეცნიერო კვლევას მოითხოვს.

მასალა მოამზადა: ნინი ხეცურიანმა

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა“

მსოფლიო ისტორიაში პირველი ფოტო ეკუთვნის ჯოზეფ ნიკიფორუს ნიპს, რომელმაც 1926 წელს
გადაიღო ხედი მისი ფანჯრიდან. ფოტოსურათის შესაქმნელად მან ლითონის ფირფიტა ბიტუმის
თხელი ფენით დაფარა, ხოლო კადრის მიღებას 8 საათი დასჭირდა. ნიპსმა მეთოდს “ჰელიოგრაფია”
უწოდა. რადგანაც მან ვერ განავითარა მისი შემოქმედება, მასთან ერთად დაგერი და ტალბოტი
ითვლებიან ფოტოგრაფიის გამომგონებლებად.

1839 წელს ფრანგმა გამომგონებელმა ლუი დაგერმა(1789–1851) გამოიგონა ტოფოგრაფიის ერთ-
ერთი პირველი ხერხი – დაგეროტიპია. მიუხედავად იმისა, რომ მას მხოლოდ 2 ათეულ წელს

იყენებდნენ, ფოტოგრაფიის ისტორიაში მნიშვნელოვანი კვალი დატოვა. კამერა ობსკურასთან ერთად
გამოიყენებოდა სარკისებური იოდოვანი მოვერცხლილი სპილენძის ფირფიტა. ფოტოს გადაღებისას
ობიექტი უძრავად 30 წუთის განმავლობაში უნდა მდგარიყო, რის შემდეგაც ფირფიტა მუშავდებოდა
ვერცხლისწყლის ორთქლით.
1835 წელს კი ინგლისელმა უილიამ ჰენრი ფოქს ტალბოტმა აღმოაჩინა უარყოფითი გამოსახულების
მიღების მეთოდი, რომელიც ვერცხლის ქლორიდით გაჟღენთილ ქაღალდს იღენებდა. მიუხედავად
იმისა, რომ გადაღების პროცესს მეტი დრო დასჭირდა, გამოსახულება ბევრად უკეთესი ხარისხის
იყო. ასევე შესაძლებელი იყო სურათების კოპირება. ტალბოტმა მეთოდს “კალოტიპი” უწოდა.

მასალა მოამზადა: ნინი ხეცურიანმა

ვფიქრობ, ბევრს გვსმენია თურქმენეთში მდებარე „ჯოჯოხეთის კარიბჭის“ შესახებ, რომელიც
ბუნებრივი აირით სავსე კრატერს წარმოადგენს და 50 წელზე მეტია მუდმივად იწვის. ახლახან
თურქმენეთის პრეზიდენტმა კი გასცა ბრძანება მის ჩასაქრობად.
„ჯოჯოხეთის კარიბჭის“ დახურვა პრეზიდენტმა ორი მიზეზის გამო გადაწყვიტა – გარემოსდაცვითი
და ჯანმრთელობის მიზეზითა და გაზის ექსპორტის გასაზრდელად. პრეზიდენტის თქმით, ისინი
კარგავენ მნიშვნელოვან ბუნებრივ რესურსს, რისგანაც ქვეყანას შეუძლია მნიშვნელოვანი მოგება
მიიღოს. კრატერის დახურვის ბრძანება აქამდეც გაცემულა, თუმცა, ოპერაცია უშედეგოდ დასრულდა.
ამჟამად სპეციალისტები ცეცხლის ჩაქრობის გზის პოვნას ცდილობენ. თურქმენეთის ერთ-ერთ
ყველაზე პოპულარულ ტურისტულ ადგილს კი სწორედ „ჯოჯოხეთის კარიბჭე“ წარმოადგენს.

მასალა მოამზადა: ნინი ხეცურიანმა

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”

ალბათ, ყველას გვსმენია, რომ ავტომობილთა სიმძლავრე ცხენის ძალით იზომება. ადამიანთა
ნაწილი კი ფიქრობს, რომ თავად ცხენს 1 ცხენის ძალა უნდა ჰქონდეს, რაც ნამდვილად ლოგიკურია,
მაგრამ არის ეს სიმართლე?
ცხენის მაქსიმალური სიმძლავრე 15 ცხენის ძალას შეადგენს, ხოლო ადამიანების კი დაახლოებით 1-
ს. შესაბამისად, ცოტა გაუგებარია ცხენის ძალა რატომ ეწოდება. საზომი შოტლანდიელ
გამომგონებელს, ჯეიმს ვატის სახელს უკავშირდება. 1700-იან წლებში მან სახელი გაითქვა
ორთქლის ძრავით. მეცნიერს სურდა, რომ ისინი ყველასთვის ნაცნობ რამესთან შეედარებინა,
შედეგად კი არჩევანი ცხენზე შეაჩერა.
ვატმა დაკვირვებით აღმოაჩინა, რომ მუშა ცხენს წისქვილის ბორბლის დატრიალება საათში 144-ჯერ
შეუძლია, საიდანაც ივარაუდა, რომ ცხენი ადგილიდან წუთში 14,774.41 კილოგრამს დაძრავდა,
რომელიც შემდეგ დაამრგვალა. შედეგად მივიღეთ ახალი საზომი — ცხენის ძალა, რომელიც დღემდე
შემორჩა.

მასალა მოამზადა: ნინი ხეცურიანმა

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”

“არ არის ტყვია რომელიც მე მომკლავს , რადგან ჩემი ფესვები იმ ქვეყანაშია რომელსაც კლავდნენ და არ კვდებოდა“
“ბრძოლაში ცალკეული ნაწილი კი არა, მთელი ერი დასახელმწიფოა ჩაბმული“

გიორგი კვინიტაძე დაიბდა დაღესტანში სამხედრო ოჯახში, მამაპოლკოვნიკი ივანე კვინიტაძე (საინტერესო ფაქტია ის, რომ მამამისი 13 წლამდე ჩიქოვანის გვარს ატარებდა თუმცა უცნობი მიზეზების გამო, შემდეგ გვარი კვინიტაძედ გადაუკეთებია) დედა -პელაგიასუალაძე.
მომავალი ქართველი გენერლის სამხედრო კარიერა ჯერ კიდევ 10 წლის ასაკში დაიწყო, როცა ის თბილისი კადეტთა კორპუსში მიაბარეს, სწავლა პეტერგურგის ფეხოსანთა სასწავლებელში განაგრძო. სასწავლებელი 1894 წელს დაასრულა ოფიცრის ჩინით.

პირველი სამხედრო სამსახური მისთვის იყო ვლადიკავკაზის 153-ე პოლკი. რუსეთ იაპონიის ომის დაწყებისთანავე ის თავისი ნებით ჩაერთო ომში. 1907-09 წლებში სწავლობდა რუსეთის გენერალური შტაბის აკადემიაში. მისი დამთავრებისთანავე მანკაპიტნის წოდება მიიღო. სამხედრო სამსახური კი კავკასის სახედრო ოლქის შტაბში დაიწყო. პირველმსოფლიო ომში გორგი კვინიტაძე დივიზიის შტაბის უფროსი გახლდათ ხოლო 1916 წელს მანპოლკოვნიკის წოდება მიიღო და მე-4 მსროლელი დივიზიის მეთაურობა ჩაიაბარა.

არზრუმისათვის გამართულ ბრძოლაში წარმატებულად განხორციელებული სამხედრო ოპერაციის გამო გიორგი კვინიტაძე დააჯილდოვეს: ოქრის ვადიანი ხმლით, წმ.გიორგის მეოთხე ხარისხის ორდენით და გენერლის წოდებით.

გენერალ მაიორმა გიორგი კვინიტაძემ 1918 წელს უარი განაცხადა რუსულ ჯარში გაეგრძელებინა სამხედრო სამსახური (რეალურად რუსეთში სამეფო ხელისუფლების ერთგული მსახურების დევნა დაიწყო) და დაბრუნდა დამოუკიდებელ საქართველოში. დაიწყო აქტიური მოღვაწეობა ქართული არმიისა შექმნასა დაფორმირების საქმეში.

1918 წელს მისი მეთაურობით (ის გახლდათ სამხედრო შტაბის მეთაური) დაამარცხეს სომხეთის არმია. 1919 წელს კვინიტაძემ დაამარცხა თურქები, მან გაანადგურა სევერ ბეგი რაც ვერ მოახერხა გენერალმა მაზნიაშვილმა. სწორედ ამ პერიოდში საქრთველოს თავდაცვის მინისტრმა გრიგოლ ლორთქიფანიძემ მას სამხედრო სკოლის ჩამოყალიბება სთხოვა. ქართველი გენერლის ძალისხმევით შეიქმნა იუნკერთა სასწავლებელი (სამხედრო სკოლა), რომლის პირველი ხელმძღვანელი თვითონ გახლდათ. სამწუხაროდ, გენერალს არ ენდობოდა საქართველოს მაშინდელი ხელისუფლება, მათ ეშინოდათ სამხედროთა ხელში ძალუფლების მომძლავრებისა, ამასთანავე მეფის რუსეთის ჯარში მოღვაწე გენერლები რუსოფილებად აღიქმებოდნენ და მათ მონარქისტობაში დებდნენ ბრალს. რის გამოც გენერალი კვინიტაძე რამდენჯერმე გადადგა.1921 წლის თებერვალში შექმნილი უმძიმესი ვითარესი გამო ნოე ჟორდანიამ მას თხოვნით მიმართა დასარდლობა ისევ ჩააბარა.

„მხოლოდ ბრძოლა შეიძლებოდა, მხოლოდ 

თბილისის ევაკუაციაზე უნდა გვეფიქრა, 

უნდა დაგვეცვა იარაღის ღირსება,

რომელსაც ბრძოლის დასაწყისშივე 

უზარმაზარი ჩრდილი მიადგა“

(გენერალიგ.კვინიტაძე)

მე-11 არმიის შესახებ ცნობა საქართველოს მთავრობას ჯერ კიდევ 1920 წლის ნოემბერში ჰქონდა, თუმცა საქართველოს მთავრობა ამ ცნობას უგულისყუროდ მოეკიდა.
აღსანიშნავია ის, რომ როდესაც მეცხრე, მერვე, მეათე და მეთერთმეტე არმიებმა საქართველოს თითქმის ყველა მხიდან შემოუტიეს, სამხრეთ დასავლეთ საქართველოს ოკუპაცისათვის დაიძრა თურქეთიც,რომელიც ბოლშევიკებთან შეთანხმებულად მოქმედებდა. თურქეთმა ულიტიმატუმი წაუყენა საქართველოს მთავრობას, რაც ფაქტიურად ომის გამოცხადებას ნიშნავდა.11 თებერვალს ღამით ლორეს რაიონში მდგარ ქართულ ნაწილებზე იერიში მე -11 არმის ნაწილებმა მიიტანა, ვითომ ადგილობრივი სომხური ბოლშევიკური მოძრაობის სახით. 12- დან 15 თებერვლამდე ბოლშევიკური ნაწილები უპრობლემოდ მოიწევდნენ თბილისისაკენ (უმნიშვნელო დანაკარგებით) 15 თებერვალს კი ბოლშევიკების დამამარცხებელ გენრალს დაურეკეს (1920 წელს კვინიტაძემ დაამარცხა ბოლშევიკების არმია და ერთ წლით გადადო საქართველოს ოკუპაცია, თუმცა ხელისუფლებასთან უთანხმოების გამო გადადგა) გენერალ ნოე ჟორდანიას თხოვნა ვალიკო ჯუღელმა გააცნო, რომელიც თავის დროზე დიდი სიხარულით შეხვდა გიორგი კვინიტაძის გადაგომას. ვითარების გაცნობის შემდეგ გენრალმა ნოე ჟორდანიას საპასუხოდ გადასცა, რომ ომი წაგებული იყო თუმცა უნდა ებრძოლათ. თბილის დაცვის ორგანიზებას იმ დღესვე შეუდგა. მანგლისის გაზატკეცილზე მე -4 პოლკის ორი ასეული, ტაბახმელის მონაკვეთზე გენერალ ანდრონიკაშვილის მეთაურობით სამხედრო სკოლის კურსანტები და უნტერ ოფიცერთა ბატალიონები განალაგა. ნავთლუღის მონაკვეთს გენერალ ჯიხიას სახალხო გვარდია, შავნაბდას მონასტრიდან მდინარე მტკვარამდე კი თბილისს გენერელი მაზნიშვილი იცავდა. როგორც კვინიტაძის მოგონებებიდან ირკვევა მას და გენერალ მაზნიშვილს ძალიან კარგი ურთერთობა ჰქონდათ, სწორედ მას ანდო ყველაზე ცხელი წერტილი, სადაც გამარჯვებაქართულ ჯარს ჰაერივით სჭირდებოდა, მაზნიაშვილს ბრწყინვალე მოქმედეებით ბოლშევიკთა იერიშებირამდენჯერმე იქნა მოგერიებული ბოლოს თვითონ გადავიდა შეტევაზე და 1600 კაცი იგდო ტყვედ. გენერალ მაზნიაშვილის მიერ მოპოვებული წარმატების შემდეგ ბოლშევიკებმა იერში მიიტანეს გენერალ ჯიხიას არმიაზე თუმცა გენერალმა დაამარცხა რუსები და ფრონტზე 10 კილომეტრით წინ წაიწია, მაგრამ მტრის დასვენებული ახალი არმიის გამოჩენის შემდეგ უკან დაიხია. მიუხედავად უდიდესი გმირობებისა ბოლშევიკთა მრავალმრიცხოვნობამ და უკეთესმა შეირაღებამ (საერთო ჯამში- 36000 ფეხოსანი ჯარისკაცი, 4300 კავალერისტი 196 ქვემეხი, 1065 ტყვიამფრქვევი, 5-7 ჯავშნიანი მატარებელი, 4 ტანკი 50-ამდე თვითმფრინავი) თავისი გააკეთა შეთხელებული ქართული არმია, მომავალ იერიშებს ვეღარ გაუძლებდა, გაწელილი ფრონტის ხაზი უმალ დაირღვეოდა. საქართველოს გენერალმა გიორგი კვინიტაძემ უკან დახევის და თბილისის ევაკუაციის ბრძანება გასცა.

„სწორი იყო თუ არა ეს გადაწყვეტილება? მიმაჩნია რომ სწორი იყო, ისტორიულადაც ცნობილია რომ თბილისის მტრის ხელში ჩავარნა და ერის დამორჩილებას როდი ნიშნავდა…დედაქალაქის დატოვა ომის დასრულებას არ მოასწავებს, ვინაიდან ბრძოლაში ცალკეული ნაწილები კი არა, მთელი ერი და სახელმწიფოა ჩართული“ (გიორგი კვინიტაძე) სამწუხაროდ ბრძოლის გაგრძელება ვერ მოხერხდა საქართველოს მთავრობა და მათ შორის გენრალი გიორგი კვინიტაძე ემიგრაციაში წავიდა.
გენერალს მის მეუღლესაგან (თავადის ასული მარიამ მაყაშვილი) ჰყავდა სამი ქალიშვილი: ლიდა, თამარი და ნინო, (სწორედ ნინოს ქალიშვილი მარიამ დამბო გახლდათ ფრანგული კინოს ვარსკვლავი.) მას ძალიან უჭირდა სამი შვილის რჩენა ამიტომაც იძულებული იყო, ქარხანაში ემუშავა მუშად. ჭრილობების გაურარესების გამო ის ამ საქამიანობას ვეღარ გააგრძელებდა , ოჯახი კატასტროფისგან იხსნა ბავშვების ძიძამ ბაბალემ, რომელიც საოცარ მაწონს ამზადებდა. გიორგი კვინიტაძე ერთ-ერთ მოგონებაში იხსნებს, გადაეცით საქართველოში რომ გენერალი მემაწვნე გავხდიო, ის ველოსიპედით არიგებდა მაწონს, რომლიც დიდი პოპულარობით სარგებლოდა. აღსანიშნავი ფაქტია ისიც, რომ მასთან ხშირად დადიოდა საფრანგეთის სახალხო გმირი დიმიტრი ამილახვარი, გიორგი კვინიტაძის ქალიშვილი იხსენებს რომ მამა ხშირად უტარებდა მას ჭადრაკის ქვებით უმაღლეს სამხედრო სტრატეგიულ გაკევთილებსო.
მთელი დარჩენილი ცხოვრება გენერალმა საფრანგეთში გაატარა იგი ღრმად მოხუცებული 1970 წლის 7 აგვისტოს გარდაიცვალა პარიზის მახლობლად, დაბა შატუში. 1985 წელს, პარიზში გამომცემლობა YMCA-PRESS-მა დასტამბა გენრელის მემუარები რუსულ ენაზე „მოგონებები:საქართველოს დამოუკიდებლობისწლები,1917-1921“

“მე სამსახურზე უარი არასდროს მითქვამს, რაოდენ რთულიც არ უნდა ყოფილიყო მდგომარეობა. დავმხარებოდი სათაყვანებელ სამშობლო საქართველოს დამოუკიდებლობის საქმეს, იყო და არის ჩემიუწმინდესი მოვალეობა“ – გენერალი გიორგი კვინიტაძე
2013 წლის 26 მაისს, გენერალ გიორგი კვინიტაძეს საქართველოს ეროვნული გმირის წოდება მიენიჭა. გარდაცვალებიდან 51 წლის შემდეგ კი სამშობლოში ჩამოასვენეს.

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა“

უკრაინის რკინიგზის სამსახურის, Ukrzaliznytsia-ს ხელმძღვანელმა ოლექსანდრ კამიშინმა Nastoyaschee Vremya-ს ეთერში განაცხადა, რომ ბელარუსის რკინიგზის თანამშრომლების დამსახურებით უკრაინასა და ბელარუსს შორის სარკინიგზო კავშირი ამ დროისთვის მთლიანად გაწყვეტილია.

კამიშინის თქმით, ამით ბელარუსის რკინიგზის თანამშრომლები რუსულ ჯარებს უკრაინაში სამხედრო აღჭურვილობის რკინიგზით შეტანაში ხელს უშლიან.

კამიშინი დეტალებზე არ საუბრობს, თუმცა აცხადებს, რომ ბელარუსის რკინიგზაში „კვლავ არიან პატიოსანი ადამიანები“, რისთვისაც მათ მადლობას უხდის.

„მე ცოტა ხნის წინ მივმართე ბელარუსის რკინიგზას, რომ არ შეესრულებინათ კრიმინალური განკარგულებები და რუსული სამხედრო კოლონები უკრაინაში არ შემოეშვათ. ახლა შემიძლია ვთქვა, რომ ბელარუსსა და უკრაინას შორის კავშირი აღარაა. 

დეტალებს არ დავაზუსტებ, თუმცა მადლობას ვუხდი ბელარუსის რკინიგზას იმისთვის, რასაც აკეთებენ. 

მე დარწმუნებული ვარ, რომ ამ ორგანიზაციის პატიოსანი ადამიანები უკრაინაში სამხედრო კოლონების შემოშვებას შეაჩერებენ“ – განაცხადა უკრაინის რკინიგზის ხელმძღვანელმა.

კამიშინი ადასტურებს, რომ ამჟამად სარკინიგზო გზები მწყობრიდანაა გამოსული და რუსული აღჭურვილობა ბელარუსიდან არ შემოვა.

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

ფრანგული კინოს ლეგენდას, ალენ დელონსსიცოცხლის დასრულება ევთანზიით სურს. ამის შესახებ RTL-თან ინტერვიუში მსახიობის ვაჟმა,ენტონი დელონმა განაცხადა. ინტერვიუდან ცნობილი ხდება, რომ 86 წლის ვარსკვლავმა  გამოთქვა სურვილი, ნებაყოფლობით დატოვოს ეს წუთისოფელი და დახმარებისთვის ვაჟს მიმართა.

ცნობისთვის, ალენ დელონი ამჟამად შვეიცარიაში ცხოვრობს, სადაც ევთანაზია ლეგალიზებულია.

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

„ეს არის  კაცი,  ვინც პუტინის ,,უძლეველი” არმია ჯართად აქცია!

ეს ის კაცია, რომელსაც ომის თეატრში ყოველი დღის ბოლოს პუტინის გენერალიტეტი სცენაზე დაჩოქილი გამოჰყავს!

ეს ის კაცია, ვინც უკრაინელი ჯარისკაცების გმირულ ბრძოლას ხორცს ასხამს!

ეს ის კაცია, რომელიც არ ჩანს, მაგრამ ყველგან არის – კიევშიც, ხარკოვშიც, მარიუპოლში და ოდესაშიც!

ეს გენერალი ვალერი ზალუჟნია, შეიარაღებული ძალების უმაღლესი სარდალი და უკრაინული მიწის ცოცხალი კედელი“. – წერენ სოციალურ ქსელში ვალერი ზალუჟნიზე.

ვინ არის ვალერი ზალუჟნი? უკრაინულ მედიაში მის შესახებ ბევრს წერენ.

ვალერი ზალუჟნი 1973 წლის 8 ივლისს მუშათა ოჯახში, ჟიტომირის რეგიონში დაიბადა. დედამისი ჩერნიგოვიდან იყო.  ვალერი ზალუჟნი ამბობს, რომ მთელი ცხოვრება ოცნებობდა, სწორედ ამ ქალაქში ეცხოვრა.

ის ასევე ბავშვობიდან ოცნებობდა, რომ სამხედრო ყოფილიყო, თუმცა ინტერვიუებში აღნიშნავს, რომ ვერასდროს წარმოედგინა თუ გენერალი გახდებოდა და კარიერაში მაღალ საფეხურებს მიაღწევდა.

ინსტიტუტის დამთავრების შემდეგ 1997 წელს გაიარა სამხედრო სამსახურის ყველა საფეხური:

ოცეულის მეთაური, სასწავლო ოცეულის მეთაური, საბრძოლო ოცეულის მეთაური, სასწავლო ასეულის მეთაური, კადეტთა ასეულის მეთაური, ბატალიონის მეთაური.

ერთ-ერთ ინტერვიუში ზალუჟნი ამბობს:

„არასდროს მიფიქრია, რომ ოდესმე გენერალი გავხდებოდი და მაღალ საფეხურებს მივაღწევდი“

2009 წლიდან 2012 წლამდე იყო 51-ე ცალკეული მექანიზებული ბრიგადის მეთაური.

2017 წელს ზალუჟნიმ მიიღო გენერალ-მაიორის წოდება.

ის პირადად მონაწილეობდა დონბასში გამართულ ბრძოლებში.

ამ პერიოდზე ზალუჟნი ამბობს:

„რთულ პერიოდზე საუბრისას … 2014 წელს გამოვყოფდი. იყო მუდმივი საფრთხის განცდა გულსა და სულში“…

ოფიცრები ჟურნალისტებთან საუბრისას ამბობენ, რომ „ზალუჟნი რეალურ ბრძოლაში იყო და არა ქაღალდზე“ .

სტატიის გაგრძელება

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი – ,,დოქტრინა”

როგორც ვიცით, დასავლეთის მიერ დაწესებულმა სანქციებმა რუსეთის ეკონომიკას დარტყმა
მიაყენა.  საინტერესოა, რა არის SWIFT და ამ სისტემიდან გამოთიშვა  როგორ აისახება ეს რუსეთზე.
SWIFT არის მსოფლიო ბანკთაშორისი ფინანსური ტელეკომუნიკაციების საზოგადოება, რომელიც
დაარსდა ბელგიაში, 1973 წელს. მთელ მსოფლიოში ის არის ტრანზაქციების შემსრულებელი და
შუამავალი ბანკებს შორის. SWIFT ფუნქციონირებს როგორც უსაფრთხო საკომუნიკაციო სისტემა
200-ზე მეტი ქვეყნის 11 000 ფინანსურ ინსტიტუციას შორის. სისტემა მონაწილეობს ფულის
უსაფრთხო მიმოცვლაში.
დასავლეთის აზრით, SWIFT ფინანსური სისტემიდან გამორიცხვა იქნება ყველაზე მკაცრი სანქცია,
რომელიც რუსეთის ეკონომიკას მკვეთრად დააზარალებს არა მხოლოდ გრძელვადიან
პერსპექტივაში. რუსეთი ჩამოშორებით ვეღარ შეძლებს აწარმოოს საერთაშორისო ფინანსური
ტრანზაქციები, მათ შორის, ნავთობისა და გაზის წარმოება-ექსპორტთან დაკავშირდებით, რაც
ქვეყნის შემოსავლის 40%-ზე მეტს შეადგენს.
2014 წელს, როდესაც რუსეთმა ყირიმის ანექსია მოახდინა და დაიწყო საუბარი SWIFT-იდან
რუსეთის გათიშვაზე, მან დაიწყო მუშაობა საკუთარი ფინანსური ტრანსფერის სისტემის შექმნაზე,
სახელად SPFS. თუმცა, ამჟამად სისტემას მხოლოდ 400 მომხმარებელი ჰყავს.
SWIFT-იდან რუსეთის გათიშვა ჯერ კიდევ განხილვის პროცესშია, რადგან გარიცხვა დიდ ზიანს
მიაყენებს არა მხოლოდ რუსეთის ეკონომიკას, არამედ სხვა ქვეყნების ფინანსურ მდგომარეობასაც.

მასალა მოამზადა: ნინი ხეცურიანმა

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”