სამხედრო

27 მარტს მიანმარში სამხედროები „შეიარაღებული ძალების დღეს“ აღნიშნავდნენ, როდესაც მომიტინგეები ისევ სამხედრო გადატრიალების წინააღმდეგ საპროტესტო აქციებს მართავდნენ, მათ შორის დაპირისპირებას კი 100 ადამიანი ემსხვერპლა. მიანმარში განვითარებულ მოვლენებზე ზუსტად საუბარი ძნელია, მაგრამ ყველაზე სისხლისმღვრელი დღის შემდეგ ადგილობრივებისა და მედიის განცხადებით, სამხედროებმა ცეცხლი გახსნეს 40-ზე მეტ ადგილას, რასაც ათობით მომიტინგის სიცოცხლე შეეწირა.

მსხვერპლთა შორის არიან ბავშვებიც. 12 წლის გოგონას მშობელი ამბობს, რომ როდესაც შეიტყო სამხედროების მოსვლის შესახებ, სასწრაფოდ მივარდა კარის დასახურად, მაგრამ გვიანი იყო, რამდენიმე წუთის შემდეგ უკვე ქალიშვილის სისხლით დასვრილი სხეული ეჭირა.

პირველი თებერვლის სამხედრო გადატრიალების შემდეგ მსხვერპლთა საერთო რაოდენობამ 400-ს გადააჭარბა. უკან დახევას არცერთი მხარე არ აპირებს, არც სამხედროები და არც დემოკრატიული მოძრაობის წევრები. სამხედროების ლიდერის, მინ ან ჰლაინმის განცხადებით, ისინი ქვეყანაში დემოკრატის, მშვიდობისა და სტაბილურობის მიღწევას ცდილობენ. მოძრაობას კი, რომელსაც ახალგაზრდები ხელმძღვანელობენ, გადაწყვეტილი აქვს მიანმარი სამუდამოდ გაათავისუფლოს სამხედრო დიქტატურისგან.

აშშ-მა და ევროკავშირმა მიანმარის სამხედრო გადატრიალებასთან დაკავშირებულ პირებს სანქციები დაუწესეს, აქტივები გაუყინეს და სავიზო შეზღუდვები დაუწესეს.

მასალა მოამზადა: ნინი ხეცურიანმა

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა

პირველ თებერვალს მიანმარში სამხედრო გადატრიალება მოხდა და ძალაუფლება მთავარსარდალმა, მინ აუნ ჰლაინმა ჩაიგდო ხელში.

სამხედრო მმართველობა მიანმარისთვის ნამდვილად არ არის უცხო, რადგან 1962 წლიდან მიანმარს სამხედროები მართავდნენ 2011 წლამდე, რაც საყოველთაო არჩევნებით დასრულდა და სახელმწიფომ დემოკრატიული რეფორმების გატარება დაიწყო. მიუხედავად ამისა, სამხედრო ძალები ისევ დიდ ძალაუფლებას ფლობდნენ და 10 წლის შემდეგ, 2021 წლის თებერვლის დასაწყისში, ისევ სამხედრო გადატრიალებით ძალაუფლება სამხედროებს გადაეცათ. გადატრიალებას წინ უძღოდა დაპირისპირება სამხედრო ძალებსა და ხელისუფლებას შორის, რადგან სამხედროები ნოემბრის არჩევნებს გაყალბებულად თვლიდნენ.

სამხედრო გადატრიალების შედეგად დააკავეს ათობით პოლიტიკური ლიდერი, მათ შორის ერთ-ერთია ბოლო არჩევნებში გამარჯვებული პარტიის ლიდერი, აუნ სან სუ ჩი. შედეგად მიანმარში უდიდესმა საპროტესტო ტალღამ იფეთქა. ათობით ათასი ადამიანი გაიფიცა, ისინი პოლიტიკური ლიდერების გათავისუფლებას და დემოკრატიის აღდგენას ითხოვენ.

სამხედროებმა გააკონტროლეს სახელმწიფო მედია. მას შემდეგ, რაც მოსახლეობამ სოციალურ ქსელებში საპროტესტო აქციების შესახებ დაწერა დაიწყო, ხელისუფლებამ ინტერნეტი გათიშა დროებით და სოციალური ქსელები დაბლოკა ,,სტაბილურობის შენარჩუნების” მიზნით.

რაც შეეხება ძალადობრივ ქმედებებს, დაფიქსირებულია რამდენიმე დაზიანების შემთხვევა, გარდა ამისა, სამხედროებმა წყლის ჭავლი გამოიყენეს საპროტესტო აქციის მონაწილეების დასაშლელად.

წყარო: BBC

მასალა მოამზადა: ნინი ხეცურიანმა

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”

,,ყველას სურს მშვიდობა, მაგრამ ფრონტის წინა ხაზზე ჯერ არავინ უსმენს მათ”

შეიარაღებული დაპირისპირება აზერბაიჯანსა და სომხეთს შორის დღესაც გრძელდება მთიანი ყარაბაღის გამო. სომეხი მოსახლეობითა და დიასპორით დასახლებული ტერიტორია ზერბაიჯანში მდებარეობს. 27 სექტემბერს განახლდა შეიარაღებული კონფლიქტი, აზერბაიჯანის სამინისტროს ინფორმაციით სომხეთმა ისევ მიიტანა იერიში ქალაქ ტერტერზე.

რამ გამოიწვია შეიარაღებული კონფლიქტის პროვოცირება?

ზუსტი მიზეზი ამ დროისთვის გაურკვეველია, რადგან ორივე მხარე განსხვავებულ მოტივებზე საუბრობს. აზერბაიჯანი ამბობს, რომ სომხეთმა მათი პროვოცირება გამოიწვია, ხოლო სომხეთი ამბობს, რომ აზერბაიჯანული ჯარები  თავს დაესხნენ და სომხეთმაც საპასუხო იერიში მიიტანა. დაძაბულობამ ივლისში მომხდარი რამდენიმედღიანი შეტაკების შემდეგ მოიმატა, რასაც აზერბაიჯანის მხარის მონაცემებით 11 აზერბაიჯანელი ჯარიკაცი დ ერთი მშვიდობიანი მოქალაქე ემსხვერპლა.

რა არის რუსეთისა და თურქეთის როლი სომხეთ-აზერბაიჯანის კონფლიქტში?

რუსეთი სომხეთის სტრატეგიული პარტნიორია. მთიანი ყარაბაღის კონფლიქტში კი თურქეთი და რუსეთი სხვადასხვა მხარეს იმყოფებიან. რუსეთი სომხეთისა და აზერბაიჯანის გრძელვადიანი მხარდამჭერია იარაღის მიწოდების თვალსაზრისით.

თურქეთის პრეზიდენტი კი აცხადებს, რომ ყარაბაღი არ არის მხოლოდ აზერბაიჯანის პრობლემა და ეს საკითხი თურქეთის ინტერესებშიც შედის. პრესკომფერენციაზე ერდოღანმა აზერბაიჯანს სრული მხარდაჭერა გამოუცხადა და თქვა, რომ ანკარა მზად არის აზერბაიჯანსა და სომხეთს დავის მოგვარებაში დაეხმაროს.

20 სექტემბერს კი აზერბაიჯანის პრეზიდენტმა ოფიციალურ საიტზე გამოაქვეყნა სამადლობელი სიტყვა საქართველოს მიმართ, რაც უკავშირდება რუსეთიდან იარაღით მომარაგების ხელშეშლას:,,საქართველომ არ დაუშვა თავისი ტერიტორიის გავლით სომხეთში იარაღის გადატანა. სწორედ ამიტომ სატრანსპორტო თვითმფრინავები სომხეთს კასპიის ქვეყნების ტერიტორიის გავლით იარაღით საჰაერო გზით ამარაგებენ. საქართველომ იმოქმედა როგორც ძალიან საიმედო პარტნიორმა. მინდა მადლიერება გამოვხატო საქართველოს მთავრობის მიმართ“

რას ფიქრობს დანარჩენი მსოფლიო?

,,ყველას სურს სიმშვიდე, მაგრამ ფრონტის წინა ხაზზე ჯერ არავინ  უსმენს მათ”. ნატო და ევროკავშირი ორივე მხარეს სთხოვს დაუყოვნებლივ საომარი მოქმედებების შეწყვეტას და ცხადია ამ კონფლიქტის მოგვარება მსგავსი სამხედრო გზით შეუძლებელია, რადგან შეიძლება ომის მასშტაბები მთიან ყარაბაღს გასცდეს და გახდეს მთავარი პრობლემა მსოფლიოსთვის.

წყარო: CNN

მასალა მოამზადა: ნინი ხეცურიანმა

ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”