ადამიანები, რომლებიც მიჩვეულები არიან აქტიური ცხოვრების წესს, ენერგიის მიღებასა და გაცემას, ხშირად აღმოჩნდებიან ხოლმე აპათიის პრობლემის წინაშე. ამაში გასაკვირი არაფერია – მძიმე სტრესი, ცხოვრების ქაოტური ტემპი, მოვლენები, რომლებიც ძალიან სწრაფად ვითარდება, ყველაფერი ერთად გროვდება და იწვევს აპათიასა და დეპრესიას.
ადამიანს, რომელსაც აღენიშნება აპათიის ნიშნები, მას არაფერი არ უნდა, ყველაფრის მიმართ გულგრილია, იმ საქმეები კი, რომელთა გაკეთებას მცირე დრო სჭირდება, ხშირად მთელი დღე ან რამდენიმე დღე ანდომებს. ასეთი დამოკიდებულების ხანგრძლივი დროით გაგრძელება ძალიან საშიშია, რადგან გარკვეულ სიტუაციებში მათ აქვთ მიდრეკილება სუიციდისკენ, ამიტომ, სანამ მწვავე ფორმას მიიღებს, საჭიროა მისი დროულად დამარცხება. თუ შინაგანად რამის ან ვინმე მიმართ ვგრძნობთ ზიზღს, გვაქვს ცუდი განწყობა, წყენა, იმედგაცრუება პიროვნების ან რაიმე მოვლენის მიმართ, ყურადღება უნდა მივაქციოთ თუ რა ხდება ჩვენ შიგნით.
სულის ტკივილი არის მძიმე სიმპტომი, როცა ადამიანი გარკვეული დროის მანძილზე გადაბმულად არის ასეთ მდგომარეობაში, ეს იწვევს ფიზიკური დაავადების განვითარებას. სტრესის დროს იმუნიტეტის ეფექტურობა მცირდება. გარდა ამისა, გამუდმებით უარყოფითი განწყობა, რომელიც გამუდმებით გრძელდება ნეგატიური ფიქრებით ხანგრძლივი დროით, ის მაგნიტივით იზიდავს უარყოფით მოვლენებს ცხოვრებაში,უფრო გიჭირთ იყოთ ნაყოფიერი და გქონდეთ ჯანსაღი ურთიერთობები.
აპათია ხშირად ემართებათ ადამიანებს,რომლებიც მიჩვეულნი არიან მაქსიმუმი მიიღონ ყველა სიტუაციაში. მისი გამომწვევი მიზეზია შესაძლოა იყოს სერიოზული ორგანული დაზიანება ნერვულ სისტემაში. ასეთ შემთხვევაში, საჭიროა, ექიმის ჩარევა. დღის ბოლოს აუცილებლად უნდა ვკითხოთ საკუთარ თავს თუ რა გვანიჭებს ბედნიერებას, თუმცა აპათიას ხშირად იწვევს კეთილი საქმეების დეფიციტი.
ადამიანს აქვს მოთხოვნილება, რომ სასარგებლო იყოს სხვებისთვის, ეს შეიძლება ერთგვარი ნიშანი იყოს სულის სხეულის მიმართ, რომ ის მუდმივად იკმაყოფილებს მოთხოვნებს, თუმცა სხვებისთვის არაფერი სიკეთე არ მოაქვს, ეს ერთგვარი თვითლიკვიდაციის ნიშანივითაა. შეგვიძლია დავიწყოთ მარტივით – გავახაროთ არა მარტო ახლობლები, მეგობრები, ოჯახის წევრები – სრულიად უცნობი ადამიანებიც. გულგრილობა იმ წამსვე ქრება, როცა განვიცდით სხვის ტკივილს, ვეხმარებით მათ და ვხედავთ, რომ ამას შედეგი მოაქვს. როდესაც პოზიტივს გავცემთ და ვიღებთ, ნაკლები შანსია, რომ დაგვემართოს აპათია.
მასალა მოამზადა: თამარ კვერნაძემ
ახალგაზრდა ანალიტიკოსთა და მეცნიერთა დარბაზი ,,დოქტრინა”
0
